Een aanrader voor liefhebbers van historische romans over de Tweede Wereldoorlog.

Italië, 1940. De vriendinnen Lili en Esti ontmoeten elkaar op college en zijn al snel dikke vriendinnen. Als Esti bevalt van haar zoontje Theo, is Lili al snel als een tante voor het jochie. Dan wordt Noord-Italië bezet door de Duitsers en worden er allerlei regels ingevoerd. De vriendinnen zijn allebei Joods en besluiten zich hiertegen te verzetten. Ze zetten zich in daar waar ze nodig zijn, tot Esti zwaargewond raakt en Lily smeekt om te vluchten met haar zoontje Theo en ervoor te zorgen dat hij veilig blijft.

Eén grootse daad speelt zich af in Italië tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dat is interessant, omdat ik veel boeken heb gelezen over de Tweede Wereldoorlog in Nederland, maar nog nooit over Italië. Dat land had een complexe rol, die zijdelings genoemd wordt in het verhaal. Het staat niet bol van historische feiten, maar het prikkelde wel om meer informatie op te zoeken. Hunter heeft non-fictie met fictie verweven. Ze heeft plaatsen, personen en waargebeurde gebeurtenissen opgenomen, waardoor je een beetje kunt ervaren hoe het leven destijds was.

Gedurende een periode van vijf jaar wordt chronologisch verteld hoe Lily de oorlog is doorgekomen. Door de manier van schrijven krijg je inzicht in hoe Lily zich voelde en wat ze dacht. Ook de omgeving en gebeurtenissen worden uitgebreid beschreven. Een hele diepe band met Lily voelde ik niet; het bleef wat afstandelijk. Wel las je met spanning verder en hoopte je dat Lily en Theo het zouden redden. Mooi waren de vele thema’s die aan bod kwamen: liefde, verdriet, angst en hoop.

Een aanrader voor liefhebbers van historische romans over de Tweede Wereldoorlog.