Een uniek verhaal

Viola en Syl worden geboren op dezelfde dag, en wonen ook nog eens dicht bij elkaar in de buurt. Ze worden dan ook hartsvriendinnen, maar dan gebeuren er wat dingen waardoor ze elkaar niet meer kunnen luchten of zien. Dan wordt Syl dood gevonden in de auto van Viola; alleen die blijkt onvindbaar. Wat is er gebeurd? En wat heeft Viola te maken met de dood van Syl?

Een verhaal heeft altijd twee kanten en hoewel er meerdere manieren zijn om die twee kanten te belichten heeft Sandra gebruik gemaakt van iets bijzonders. Namelijk een boek wat je omkeert als het verhaal van een kant is verteld. Daardoor heb je al een mening voordat je het andere kant van het verhaal hebt gehoord. In andere boeken wordt er vaak gewisseld van perspectief waardoor je van beiden kanten de meningen leest. Vaak heb je dan meer informatie dan de hoofdpersonages, nu had ik geen enkel zicht op de gedachten van de andere persoon. Ik ben dan ook benieuwd of mijn mening anders was geweest als ik eerst begonnen was met het andere verhaal. Ik merkte wel dat mijn mening veranderde nadat ik het andere verhaal las.

Door dat alle gebeurtenissen twee keer verteld worden, zijn er wel wat herhalingen. Bij sommige gebeurtenissen vond ik dat wat minder interessant. Ook de vele gesprekken waren soms wat verwarrend. Deze twee dingen haalden voor mij iets van de spanning weg; maar er bleef nog genoeg over om vast te blijven plakken aan het boek. Er waren sommige scenes die voor sommige lezers wat schokkend kunnen zijn. Echter is dit vooraf aangegeven met trigger warnings.

Dode meisjes praten niet is een uniek verhaal, vooral door de manier hoe het verteld wordt.
3.5 ster