Verrassende verbanden

In een miljoenenstad als Tokio kom je dagelijks honderden, nee, duizenden onbekenden tegen. Wat brengt de mensen bij elkaar? In dit boek van Nick Bradley is het duidelijk: een kleine lapjeskat verbindt meer mensen dan je zou denken.

De kat en de stad is opgebouwd uit verschillende hoofdstukken waarin allerlei personages passeren. Sommigen zijn eenmalige voorbijgangers, sommigen kom je telkens opnieuw tegen. Allen worstelen met hun eigen problemen, in het moderne Tokio waar de samenleving door veel van de personages als (overmatig) geordend en formeel ervaren wordt. Ze worstelen met druk die hen opgelegd wordt door familieleden, werkdruk, met verlies en gemis van dierbaren, dakloosheid, schaamte en eenzaamheid.

Naarmate je verder leest blijkt dat het verhaal is opgebouwd als een bloem. Elk blad is een blaadje. Een aantal blaadjes overlappen, er zijn blaadjes zie aan elkaar grenzen. Maar in het hart van de bloem zit een kleine lapjeskat die zich door het verhaal beweegt en de gebeurtenissen af en toe een zetje geeft.

Ik heb dit boek nu een paar uur geleden uitgelezen en nog steeds blijven er stukjes in elkaar vallen en legt mijn hoofd verbanden tussen verschillende thematiek en personages. Interessant vond ik ook dat er bepaalde karakters bijzaten die ik op geen enkele manier sympathiek kon vinden, maar die toch ook weer een bijdrage aan het verhaal leverden. Het boek lijkt ook niet helemaal chronologisch te zijn opgezet. Met elk hoofdstuk ontdek je weer nieuwe kanten van het verhaal. Het einde zet een punt achter een van de belangrijkste plotlijnen uit het boek, maar er zijn ook nog genoeg verhalen met een open einde. Ik had dit boek opgepakt als tussendoortje, maar het steeg ver boven mijn verwachting uit. Ik kijk uit naar een volgend boek van deze auteur!