Eden aan zee

Het kust dorpje Eden, waar iedereen elkaar wel wat kent en zeker als je daar de postbode bent. Isa heeft daar haar postroute die ze elke ochtend getrouw doet, zodat ze in de namiddag tijd kan spenderen in haar schildersatelier.
Sinds het overlijden van haar man, is ze emotioneel nog steeds niet de oude en trekt ze zich sommige dingen wat te persoonlijk aan.
Zeker als ze de teruggetrokken Johan op de grond aantreft, ze geraakt niet binnen en zet alles in gang voor hulp.
Zo ontdekt ze dat iedereen zijn kruisje heeft mee te dragen en ze beseft dat dot misschien het moment is om dat kruis bij haarzelf ook eens wat lichter te gaan maken. En deze bewustwording zal Alex ook ervaren rond zijn vader Johan.
Wat een leuke verhaallijn en invalshoek heeft dit verhaal! Een verademing om eens “echt gewone mensen “ te treffen in hun dagelijks leven
Je krijgt een kijk op de dorps mentaliteit, het persoonlijke leven van verschillende personages en hoe het leven is gegaan en geworden.
Karin Rozenhart doet dat met een bepaalde finesse die aanzet tot denken en beleven van het verhaal. Het is feelgood met onderliggende boodschappen die vooral liefde in een vrij ruim kader weergeeft.
Het ontroerde, het liet je bewust worden , genieten, lachen en fladderen.
Eden aan zee, is een mooi verhaal, dat fijn wegleest, licht voorspelbaar is en je toch regelmatig verrast op alle vlakken.

4 sterren

@missp_her_books_read