De nazaten

Karen Brouwer leeft al tien jaar met haar twee dochters en haar zoontje Mik teruggetrokken op het Noord-Brabantse platteland. Toen haar man Michel overleed was er al niets meer dat haar nog bond in Bergen, aan het leven dat ze daar ooit had. En na de dood van Simon Vogel, lid van de eetclub en spil in al het duistere dat zich in het kustdorp afspeelde en de rechtzaak die erop volgde, besloot Karen onder te duiken met het voornemen nooit meer boven te komen. Maar als ze op een ochtend samen met Mik wordt klemgereden, blijken er banden te zijn die niet zomaar verbroken kunnen worden...

Dit boek stond op mijn wil-ik-lezen lijst, en heb ik uiteindelijk voor de Hebban Thrillers Lezersjury gelezen. Maar ik vond het een teleurstellend boek. Ik had moeite om het verhaal op te pakken. Het vorige deel heb ik gelezen, maar lang geleden. Het begin was daardoor dus erg verwarrend.

Het boek is erg ongeloofwaardig. Dat wat er tien jaar geleden is gebeurd heeft invloed op het heden waarbij een groot drugskartel wordt opgerold.
Dat men zelf op zoek gaat naar een ontvoerd kind en het lukt om lang onder de aandacht van de politie uit te komen, ondanks de vele executies die plaatsvinden. Allemaal erg vergezocht.

Het plot was weinig verrassend, alles leidde naar dit einde.
Waar het boek wellicht spannend had moeten zijn, was het zo ongeloofwaardig dat het leesplezier me soms ontnomen werd. Ook vond ik het verhaal rommelig beschreven. Soms van de hak op de tak naar de verschillende personages die er ook steeds meer leken te worden naarmate het verhaal vorderde.

Van deze auteur had ik zeker hogere verwachtingen. Jammer dat dit niet werd waargemaakt.