Een debuut waar je U tegen zegt.”

Wie wil hier nu niet meer van weten… En dan heb je het boek nog niet eens gelezen, want daarna ben je helemaal in de ban van het hoe, het waarom en waar of niet waar. Persoonlijk heb ik echt even achter mijn oren gekrabd, de scheidslijn tussen fictie en non-fictie is in Carmens Kookpunt bijna niet voelbaar, het verhaal klopt het is te echt het lijkt een biografie. Kortom, als je zo`n debuut kan schrijven dan zet je je wat mij betreft meteen op de kaart.
Verrassend en niet weg te leggen.
Het verhaal speelt zich af op Terschelling, inleven zal je totaal geen moeite kosten, ik las het op een regenachtige dag en was helemaal in de sfeer van het eiland en alles wat daarbij hoort. De karakters zie je op je netvlies verschijnen door de scherpe schrijfstijl van de auteur, ze zijn overtuigend neergezet, het kost je geen enkele moeite om de karakters ‘te lezen’ ze spatten van de bladzijdes af, hun karaktertrekken zijn je ook zonder woorden duidelijk, wat voor mij betekend dat Prins van wanten weet. Er gebeurd veel in het verhaal (maar zeker Niet Te veel) op een goede gedoseerde manier waardoor het juist zo trekkend was. Ik denk ook dat dit de kracht is van het verhaal, dit geeft het de mysterieuze draai. De plot is lang onvoorspelbaar en je wordt heen en weer geslingerd tussen meerdere karakters en ideeën. En wanneer je denkt het eenmaal te weten, dan komt er nog een staartje. Een verrassing die je niet ziet aan komen
Alles klopt….
Wanneer ik bij het dichtslaan van een boek, serieus twijfel over de echtheid van een verhaal, doordat het zo goed in elkaar steekt en het zo overtuigend wordt geschreven, dan kan ik niet anders dan zeggen wat een geweldige thriller. Volgens mij heb je niet meer aansporing nodig? Dit boek wil je gewoon lezen!

5 dik verdiende sterren, wanneer je een lezer zo in de greep hebt dat ze alles om zich heen vergeet en helemaal in het verhaal gezogen wordt, dan verdien je 5 sterren en eigenlijk meer.