Er is pittig zand inmijn ogen gestrooid door de auteur

Koen D`Haene schreef “IJS” in 2016 zijn debuut bij uitgeverij LetterRijn en ook dat boek lazen wij van Mustreads or Not. Nu komt D`Haene met een vervolg, dat ook los leesbaar is persoonlijk heb ik hier iets meer moeite mee, want ik ben steeds aan het graven in mijn herinnering naar het boek van 4 jaar geleden Tijdens het lezen bemerk ik bij mijzelf een tweestrijd want ik raak al snel in de ban van het verhaal, er hangt een dikke laag mist over de karakters en vertrouwen doe ik ze eigenlijk geen van allen. Dat er met meerdere karakters een verleden is, dat wordt mij al snel duidelijk, maar ik word ook getergd door vraagtekens, de manier van schrijven heeft iets warrigs en ik merk dat ik wacht op de spanning, er is wel degelijk een spanningsboog welke D`Haene goed weet op te bouwen, maar ik mis actie en meer confrontatie tussen de karakters.
Het verhaal gaat verder en wat mij betreft is het eigenlijk nog niet helemaal af, de dop kan eigenlijk nog niet op de pen, er hangen nog een aantal losse eindjes te wachten op een knoopje of is het juist de bedoeling van Koen D`Haene om de lezer in volle twijfel achter te laten! Wat mij niets zou verbazen! Zand het vervolg op IJS heeft vier jaar geduurd, wellicht iets te lang maar toch denk ik dat je, wanneer je ze beiden achterelkaar leest, meer voldoening in de verhaallijnen krijgt doordat je ze dan iets beter kunt volgen.
Koen D`Haene bezit over een prettige vlotte schrijfstijl waarin een hele flauwe Vlaamse ondertoon ligt, maar welke je eigenlijk niet proeft. Het boek was wat mij betreft te snel uit want ik bleef getriggert, ik wilde weten hoe het nu zat, niet geheel tevreden sloot ik het boek maar ik moet toegeven dan de Vlaamse Auteur mij danig bezig heeft gehouden.
Koen D`haene heeft mij pittig Zand in de ogen gestrooid, ik ben erg benieuwd of hij in een vervolg de puntjes op de I weet te zetten, de karakters Mats en Sophie smaken naar meer.