Inkijk in een moederschap wat niet over rozen gaat

In de media en in het dagelijks leven wordt het moederschap vaak neergezet als een façade. Je zit als moeder op een roze wolk, bent een (heel zware) bevalling zo vergeten en je kind slaapt na een paar weken zo door. Helaas blijkt het in de praktijk nogal eens anders te verlopen. Dit hoeft niet perse gelijk een postnatale depressie te betekenen, maar vrouwen kunnen zich vaak overweldigend voelen door de geboorte van hun kind en hier allerlei gevoelens bij ervaren. Of je maakt als moeder keuzes, waarbij je zelf prettiger bij voelt, maar die door je omgeving als ‘raar’ worden bestempeld. Zoals het geven van flesvoeding in plaats van borstvoeding. Leslie Keijzer vertelt in haar boek Mama huilt harder over haar ervaringen na de geboorte van haar twee kinderen, dat alles behalve een ‘roze wolk’ was. Haar verhaal leest als een dagboek en bevat verschillende details, die een goed beeld geven van hoe ze deze periode heeft ervaren. En vooral hoe haar omgeving op haar situatie reageerde en de onbegrip die hiermee gepaard ging.


Leslie Keijzer is natuurlijk een bekende persoonlijkheid en juist dit gegeven levert een interessante tegenstelling op. Aan de ene kant haar ogenschijnlijk gelukkige beeld op de sociale media en aan de andere kant de vermoeide, depressieve en soms wanhopige gevoelens die ze in haar thuisomgeving ervoer. Dit geeft een mooi idee van hoe een beeld op Instagram niet altijd hoeft te stroken met de werkelijkheid. Ondanks dat Mama huilt harder over een heftig onderwerp gaat, weet Leslie Keijzer er wel wat luchtigheid in te brengen. Ze durft kritisch naar zichzelf te kijken, heeft een enorme daadkracht om nieuwe behandelingen uit te blijven proberen en weet met haar droge humor ook een lach op het gezicht van de lezer te toveren. Ook wanneer je geen kinderen hebt, of zelfs ervaring met depressiviteit is dit boek een aanrader voor het creëren van besef en begrip. Juist ook omdat het taalgebruik van de auteur zeer toegankelijk is en er weinig medische terminologie gebruikt wordt. Ten slotte is Mama huilt harder ook een schokkend verhaal, omdat iemand zo lang heeft rond kunnen lopen met een postnatale depressie zonder de juiste zorg aangeboden te hebben kregen.

Zie ook emopheliac.nl