Vergeten in de bunker, maar onvergetelijk voor de lezer

Verloren Kinderen grijpt je vanaf de eerste bladzijde vast en laat je niet meer los. Het verhaal van een groep jongeren die jarenlang opgesloten leeft in een bunker en door de buitenwereld vergeten lijkt, is tegelijk beklemmend en aangrijpend. Dieter Declercq brengt een zeldzaam perspectief op de Tweede Wereldoorlog: niet het front, maar de verborgen strijd van kinderen in afzondering.

Wat bijzonder sterk is, zijn de emoties en de groepsdynamiek. Vriendschap, jaloezie, vertrouwen en wantrouwen wisselen elkaar af en maken duidelijk hoe zwaar de mentale strijd weegt. Dieter schrijft helder maar ook poëtisch, waardoor de kille bunker en het contrast met de verlangde buitenwereld levensecht worden. Als lezer vraag je je voortdurend af waarom ze niet naar buiten komen, en hoop je tegelijk dat ze ooit gevonden worden.

Het boek stelt morele vragen en laat je meeleven met elk kind afzonderlijk. Het einde is ontroerend en hoopvol, en laat je nog lang nadenken. Extra mooi: op de website van de auteur staat een plattegrond die het verhaal nog tastbaarder maakt. Verloren Kinderen is een debuut dat raakt, dat durft en dat blijft nazinderen.

Met veel dank aan Leesclub De Boekenreizigers voor het delen en bespreken van dit boek, en aan Dieter Declercq voor het recensie-exemplaar en voor het brengen van dit indrukwekkende verhaal. Het was een voorrecht om in de wereld van deze kinderen te mogen stappen.

#VerlorenKinderen #DieterDeclercq #De Boekenreizigers #Leesclub #Recensie #HistorischeFictie #WOII #Boekreview #Aanrader