Pure en aandoenlijke debuutroman

"Alle indrukken van buitenaf die ik via mijn zintuigen omzette naar ervaringen binnenin, vloeiden door een grijs weefsel achter mijn oren. En daar was kortsluiting ontstaan. Er waren nieuwe verbindingen gelegd, verbindingen die ongewenst waren. Het waren er teveel en ze sloten niet goed op elkaar aan."

Noah Kremer heeft al veel meegemaakt in zijn jonge leven. Als kind ontdekt hij dat hij bepaalde prikkels anders ervaart dan dat andere leeftijdsgenoten dit doen. Noah kan geluiden proeven en letters en cijfers in kleuren zien. Tot zijn opluchting ontdekt hij jaren later dat deze aandoening een naam heeft, namelijk synesthesie, en dat hij niet alleen is.

Gevolg is wel dat de meeste kinderen hem maar vreemd vinden en dat hij veel gepest wordt. Zijn ouders hebben het maar druk met hun werk en met het in stand houden van hun huwelijk en hebben weinig oog voor hun twee kinderen, waardoor Noah er redelijk alleen voor staat.

Op de middelbare school ontmoet Noah Teun. Er ontstaat een hele bijzondere vriendschap tussen de twee. Voor het eerst wordt Noah niet veroordeeld om zijn gekke fratsen. In de jaren die volgen gaan ze samen op een zintuigelijke ontdekkingstocht. Naast hun beperkingen zijn het ook doodgewone pubers die van alles uit proberen wat bij hun leeftijd past.

Nu is Noah bijna zeventien en is hij opgenomen in een instelling ter revalidatie. Zijn medische toestand en de intensieve behandeling die hij krijgt zorgen voor een terugblik op het verleden.

Haro Kraak (1986) studeerde sociologie en journalistiek in Amsterdam. Hij is verslaggever en tv-recensent bij De Volkskrant en schrijft over media, populaire cultuur en literatuur. Kraak publiceerde korte verhalen in verschillende literaire tijdschriften en op de website van De Optimist. Lekhoofd is zijn debuutroman.

Lekhoofd leest als een trein, het boek is niet heel dik, en de duidelijk te volgen schrijftaal zorgt ervoor dat je zo door het boek heen bent. Het verhaal kent een kleine setting en bevat maar weinig personages. Het is een overzichtelijk geheel. Er is meer met Noah aan de hand dan zijn synesthesie, dit wordt duidelijk naarmate het verhaal vordert.

Haro Kraak heeft veel aandacht besteed aan het verdiepen van de personages. De ouders van Noah hebben een bijzondere dynamiek. Hun huwelijk wankelt en ze doen krampachtig en ontwijkend. Dit heeft ook weer invloed op Noah en zijn zusje. De gesprekken die Noah en Teun hebben springen uit het verhaal wat mij betreft. Deze passages vind ik heel gaaf beschreven en erg beeldend en overtuigend.

De manier waarop hoofdpersonage Noah prikkels beleeft wordt zo duidelijk en concreet beschreven door de auteur, dat ik mij als het ware kon indenken hoe Noah alles beleeft. De vriendschap tussen de jongens wordt heel natuurlijk en overtuigend gebracht. Gelukkig ligt in het verhaal niet alleen de nadruk op het 'afwijkende' van Noah, maar is dit mooi verweven met 'normale' leeftijdsontwikkelingen, dit maakt het tot een overtuigend geheel.

Lekhoofd is een hele pure en aandoenlijke roman over een bijzondere jongen die in het leven tegen een aantal beperkingen aanloopt en daarmee moeten leren omgaan. Dit boek is een reis door zijn verleden en van de mensen om hem heen.