Ongeloofwaardig door onprettige personages

Florence Grimes, ooit feestbeest en zangeres in een populaire girlband, leeft nu alleen nog voor haar tienjarige zoon Dylan. Wanneer Alfie Risby – Dylans pestkop en erfgenaam van een machtig zakenimperium – tijdens een schoolreisje verdwijnt, valt de verdenking al snel op Dylan. Florence doet er alles aan om zijn onschuld te bewijzen. Maar niemand gelooft haar: alle andere moeders haten haar. En diep vanbinnen begint Florence te twijfelen… is Dylan echt zo onschuldig als zij hoopt?

Ik vond dit boek teleurstellend. Florence is een personage dat me totaal niet wist te overtuigen. Ze komt warrig en onevenwichtig over, en haar manier van moeder zijn voelde eerder onprettig dan invoelbaar. Als lezer kreeg ik geen grip op haar, wat het lastig maakte om met haar mee te leven of spanning te ervaren.

Hoewel de verdwijning van Alfie een krachtig uitgangspunt biedt voor een psychologische thriller, bleef de uitwerking voor mij vlak. De onderlinge spanningen tussen de ouders en Florence’ innerlijke strijd hadden veel sterker kunnen worden neergezet.

Alle moeders haten mij heeft een intrigerend idee, maar slaagt er niet in om het waar te maken. Door het verwarrende hoofdpersonage en het gebrek aan geloofwaardigheid bleef het voor mij een afstandelijk en onbevredigend verhaal.