Op reis

Ik heb ‘Wervelstof’ van Suzanna Esther met veel plezier gelezen. Net als de hoofdpersonages, is het boek (qua genre) niet heel makkelijk te duiden. Esther neemt je mee in de worsteling van een jonge vrouw die haar leven richting probeert te geven. Het wordt voor haar nog ingewikkelder als Steve haar pad kruist. Tot dat moment had ik als lezer het gevoel een autobiografie te lezen en pakte het me nog niet.
Vanaf het punt dat het hoofdpersonage voet op Amerikaanse bodem zet om bij Steve te zijn, krijgt het verhaal een thrillerachtige wending. De sfeer is beklemmend, de omgeving is zo beeldend weergegeven dat ik me als lezer ter plekke waande. Dat deel van het boek is voor mij letterlijk een tornado waarin je meegezogen wordt en ook weer uit wil. Naar adem snakt omdat de personages stikken in het gevecht met hun eigen verleden en in hun (ambivalente) gevoelens voor elkaar.
Het enige minpuntje vind ik dat ik als lezer meer van de achtergrond van de personages had willen weten.
Al met al een boek waar ik even in moest komen maar me toen ook goed bij de kladden had.