Een ijzersterk debuut

Deze recensie is eerder verschenen op vrouwenthrillers.nl

Clémence Michallon studeerde politieke wetenschappen en journalistiek in Frankrijk, Engeland en in de Verenigde Staten. Ze is geboren in Frankrijk en opgegroeid in de buurt van Parijs, maar woont sinds 2014 in New York en heeft inmiddels het Amerikaanse staatsburgerschap. Sinds 2018 schrijft ze columns voor het Britse dagblad ‘the independent’ over true-crime en literatuur. ‘De stille huisgenoot’ is haar debuutthriller, die al ver voor verschijning een internationale sensatie werd. Het wordt vertaald in meer dan 30 landen.

Aiden Thomas is die vriendelijke buurman in een klein stadje, die buurman die voor iedereen klaar staat, die buurman die voor iedereen een helpende hand over heeft, die buurman die door iedereen geliefd is. Tegelijkertijd is Aiden ook een seriemoordenaar die al acht vrouwen heeft vermoord en de negende al vijf jaar in zijn schuurtje heeft opgesloten. Haar noemt hij Rachel. Als Aidens vrouw overlijdt, moeten hij en zijn dochter Cecilia noodgedwongen verhuizen. Aiden kan geen afstand doen van Rachel en neemt haar mee naar het nieuwe huis en stelt haar aan zijn dochter voor als een vriendin die hulp nodig heeft. Rachel vertelt hij dat ze geen kant op kan, omdat hij het hele huis heeft volgehangen met camera’s. Ontsnappen lijkt onmogelijk.
Emily heeft een paar jaar geleden het restaurant van haar ouders geërfd en Aiden komt twee keer per week een drankje drinken aan de bar. Emily is tot over haar oren verliefd op Aiden en de twee groeien steeds dichter naar elkaar toe. Geheime ontmoetingen en talloze appjes heen en weer zorgen ervoor dat Aiden zijn aandacht steeds meer moet verdelen tussen de vrouwen in zijn leven.
De spannende proloog vertelt over de vrouw in de schuur en het strakke regime waaraan ze onderworpen wordt. Hierna wisselen de hoofdstukken tussen het perspectief van Rachel en Emily en later ook dat van Cecilia. In de hoofdstukken over Rachel wordt er ook teruggeblikt op de tijd voordat ze in de schuur werd opgesloten. Daarnaast is er regelmatig een kort hoofdstuk waarin een voor een de vermoorde vrouwen een stem krijgen. Door de korte hoofdstukken en wisselingen van perspectieven wordt de lezer heen en weer gesleurd tussen gevoelens van sympathie voor Rachel en Emily en soms zelf voor Aiden, en gevoelens van boosheid en zelfs walging over alles wat Rachel moet doorstaan. De realistische schrijfstijl van Michallon zorgt ervoor dat Rachels hulpeloosheid en de puberale verliefdheid van Emily bijna voelbaar zijn.
Michallon heeft een ijzersterk debuut neergezet dat schreeuwt om meer…