Voorspelbaar

Deze recensie is eerder verschenen op vrouwenthrillers.nl:

Suzanna Esther is een auteur en columniste die ook korte verhalen schrijft, met name voor online magazines, fora en sociale media. Haar passie voor taal is al erg vroeg ontstaan, sinds dat ze tien jaar oud was, hield ze dagboeken bij. Uiteindelijk heeft Esther deze passie omgezet in een studie literatuurwetenschappen en later heeft ze nog een studie psychologie gevolgd. In 2016 werkte ze een van haar korte verhalen uit tot haar eerste boek, de in 2017 verschenen ‘Wervelstof’. ‘Revanche’ is haar zevende boek en net zoals in haar vorige boeken staan de thema’s verlies, trauma en vergeving centraal.

Rachel Bentinck heeft de erfenis die ze ontving na de dood van haar ouders gebruikt om een groot stuk grond in Frankrijk te kopen met een paar gebouwen en een loods erop, genaamd La Chantarelle in het plaatsje Saint Genius. Haar doel is om hier creatieve therapieën en workshops gericht op spirituele ontwikkeling te organiseren. Rachel heeft er doelbewust voor gekozen om haar leven in Nederland achter te laten en wil in Frankrijk in alle rust een nieuwe start maken. Echter gooit de aanleg van een nieuwe snelweg roet in het eten, evenals de achterdochtige buurtbewoners die Rachel maar een vreemde eend in de bijt vinden. Buurman Philippe lijkt de enige te zijn die Rachel accepteert en haar regelmatig helpt met allerhande klusjes. Als er dan onverwachte bezoekers uit Nederland aankomen wordt het voor Rachel onvermijdelijk om haar geesten uit het verleden onder ogen te komen.

Esther heeft ervoor gekozen het boek te verdelen in twee delen, een speelt zich af in de winter, het andere deel speelt in het voorjaar. Ieder hoofdstuk wordt er gewisseld van hoofdpersoon waardoor er op heel ingenieuze wijze duidelijk wordt hoe verschillende buurtbewoners tegen de komst van Rachel Bentinck aankijken. Door de regelmatige terugblikken wordt duidelijk dat de buurtbewoners een rijke geschiedenis met elkaar delen en ook in het leven van Rachel is meer dan genoeg voorgevallen. Esther heeft veel tijd gestoken in de ontwikkeling van al deze personages waardoor het verhaal langzaamaan door kabbelt en de lezer nergens echt op het puntje van zijn stoel terecht komt. Doordat de spanning zo langzaam wordt opgebouwd is ook de ontknoping niet echt verrassend en al geruime tijd voorspelbaar. De complexiteit van Rachels karakter is daarentegen tot in de puntjes uitgewerkt waardoor de lezer constant schommelt tussen sympathie en irritatie voor haar norse en gesloten houding.
Ondanks het gebrek aan spanning toch een boek dat uitnodigt tot doorlezen, maar dan vooral om de ingenieuze wijze waarop de psychologische ontwikkelingen van de personages aan bod komen.