Levensecht

‘De IJsselbrief “ geschreven door Bertina Mulder.
Naar aanleiding van een gevonden fles in de rivier de IJssel met een briefje erin is dit boek geboren.
Het is het intrigerende verhaal van Mandy een slimme oudere dame waarbij beginnende dementie is geconstateerd.
Zij beseft het zelf goed en heeft het daar erg moeilijk mee.
Haar man is een aantal jaren geleden overleden en haar enige dochter woont met haar man en kinderen niet echt in de buurt.
Hoewel zij niet echt eenzaam is valt het leven haar niet mee.
Als er dan opeens een klein meisje in haar tuin staat en vraagt of zij mag zwemmen in haar zwembad is dat voor Mandy een fijne afwisseling en gaat zij weer helemaal terug in de tijd. Er volgen mooie en emotionele momenten. Als zij dan ook de moeder van het meisje leert kennen is haar leven weer voor even goed.
Mandy is met heel veel hobbels, pijn en verdriet begonnen aan de acceptatie van haar ziekte zover het in dit geval mogelijk is.
Als lezer krijg je steeds meer een kijkje in de gedachtegang van Mandy haar boosheid , ontkenning maar ook haar ontreddering. Zo wil zij helemaal niet worden, maar er is geen weg terug.
Haar dochter, haar hulp en haar lieve collega zien het gebeuren en bieden hun hulp aan maar Mandy wijst alles af en probeert zichzelf zo goed mogelijk te redden.
Wat een ongelijke strijd is er gaande in haar hoofd.
Het einde is triest maar ook met heel veel liefde en gevoel geschreven zo levensecht dat je het voor je ziet.
Een boek dat als je geconfronteerd wordt met zo’n soort situatie je er zeker wat van kan leren en je daardoor misschien niet schuldig hoeft te voelen als blijkt dat hulp niet altijd geaccepteerd wordt en je daardoor met lede ogen moet toezien.