Origineel en indringend verhaal

‘Vroeger, toen ze de caravan nog niet hadden, gingen ze écht op vakantie, voor langere tijd weg, naar oorden die ze niet kenden, naar een camping die ze niet kenden, waar ze een caravan huurden die naar zurig zweet, koolsoep of vochtig karton rook, met aan elkaar klevende borden in de kastjes, vorken met onbestemde restjes tussen de tanden, en een bed waarvan het schuimrubber matras was verzadigd met lichaamssappen van mensen waar je liever niet eens naast ging zitten in de bus.’

Een kwartier geleden sloeg ik de laatste bladzijde om van ‘De verkeerde vriend’ en nog zit ik hier maar wat voor me uit te staren, te bedenken wat ik net allemaal gelezen heb. (Oké, even voor de duidelijkheid: het was de laatste bladzijde weg swipen, aangezien ik het als e-book las, maar dat klinkt lang zo mooi niet wees eerlijk.) In mijn hoofd probeer ik begrijpbare zinnen te formuleren voor deze recensie. Hoe ik dit boek omschrijven kan, zodat een ander ook geïnspireerd wordt om het te gaan lezen, want dat is mijn absolute bedoeling met dit schrijven. Het is gewoon een heel origineel en indringend boek.

Werner Mans is een hele alledaagse en net iets te dikke veertiger. Hij heeft een saaie baan als fotograaf van wegwerpartikelen voor ziekenhuizen en laboratoria, een al even gezapige vrouw en een tienerdochter. Het meest spannende in hun leven zo ongeveer zijn de dagen die ze samen op de camping doorbrengen in hun ‘Silver Palace’ caravan. Op zich niks mis mee, een prima leven zou je zeggen, maar dat verandert aanzienlijk als dochter Roos voor het eerst uit gaat naar ‘Alcatraz’, een hippe tent in de buurt. Zij ontmoet daar nieuwe vrienden die hun oh zo rustige leventje behoorlijk gaan ontwrichten..

De spannende proloog maakt je meteen al nieuwsgierig. Wat heeft Werner bij een vrouw van lichte zeden te zoeken en waarom wil hij zo graag de slaapkamer van haar zoon inspecteren? Vanaf daar wordt het verhaal heel rustig maar duidelijk uitgerold. Fantastisch hoe de auteur het karakter van Werner uitbouwt. Op een diep psychologisch niveau maak je kennis met hem en zijn gedachtegang. Het betreft een onzekere man die altijd over zich heen laat lopen, die nooit eens voor zichzelf opkomt. Als zijn dochter verkeerde vrienden lijkt te treffen voelt hij zich genoodzaakt om voor eens en altijd met zijn laffe persoonlijkheid af te rekenen.

Het is een boek dat niet persé heel spannend of heftig is, het bevat meer een psychologische, onderhuidse spanning. De prachtige, bijna poëtische zinnen maken het een feestje om te lezen en bevatten ook zeker humor. In ieder geval mijn soort humor. Dit is het type boek waar ik dolenthousiast van raak, waarmee mijn liefde voor lezen meer dan bevredigd wordt. Ik houd ervan wanneer de hoofdpersoon een tikkeltje gestoord gedrag vertoont of op zijn minst afwijkende gedachtes heeft. Daar ga ik buitengewoon goed op. Wat dat over mij zegt, ik zou het werkelijk niet weten, maar wie daar ook van houdt moet dit boek zeer zeker gaan lezen. ****,5