Lezersrecensie
Indrukwekkend rauw debuut
‘Het ging altijd slecht, toch belde ik hem iedere dag, alsof het een primaire levensbehoefte was om zijn stem te horen.’
In haar tragikomische debuutroman vertelt Liesker het verhaal van de complexe relatie tussen dochter Minne en haar stiefvader Rik. Hoewel het boek als een roman gepresenteerd wordt, leest het als autofictie: net als haar hoofdpersoon is Mirjam kapster en vertelt ze een verhaal dat deels gebaseerd is op haar eigen ervaring met haar stiefvader.
Minne Sielker is een alleenstaande moeder van een gehandicapte tweeling en werkt als kapster. Wanneer haar grofgebekte, zwaarlijvige en hypochondrische stiefvader Rik te horen krijgt dat hij keelkanker heeft, weigert hij iedere vorm van hulp. Minne probeert, met wisselend succes, om er in zijn laatste maanden voor hem te zijn.
Stiefvader Rik is platvloers en vaak onuitstaanbaar. Als hij niet de telefoon opneemt als ‘Geile Bertus’, is hij bezig met het verorberen van vijf tompoucen. Ondanks dat de band moeizaam is, noemt Minne haar stiefvader toch de belangrijkste man in haar leven.
Ik heb niets dan respect voor Minne. Hoe ze omgaat met ‘foutjes van de natuur’, de zorg voor haar kinderen, haar stiefvader die een andere vriendin krijgt, wanneer haar eigen relatie op de klippen loopt…
Het verhaal springt in verschillende hoofdstukken heen en weer tussen heden en verleden. Liesker laat goed zien hoe verwarrend liefde kan zijn binnen een disfunctionele ouder-kindrelatie. Heb je als kind het recht grenzen te stellen aan de betekenis ‘onvoorwaardelijke ouderliefde’? En wat als het niet vanzelfsprekend blijkt dat je liefde terugkrijgt? Hierdoor was het boek voor mij ook erg confronterend. Zelf ben ik mantelzorger voor mijn vader die in een zorginstelling zit, maar ik kan nooit iets goed doen.
De kracht van dit boek zit dan ook in de geloofwaardigheid: het is schrijnend, geestig en ongemakkelijk herkenbaar. Soms moet je lachen en tegelijkertijd voel je hoe menselijk en pijnlijk de realiteit is. Lieskers schrijfstijl is scherp en rauw. Een debuut dat nog lang blijft nazinderen.
Dank aan Uitgeverij Nijgh-Ditmar voor het recensie-exemplaar
In haar tragikomische debuutroman vertelt Liesker het verhaal van de complexe relatie tussen dochter Minne en haar stiefvader Rik. Hoewel het boek als een roman gepresenteerd wordt, leest het als autofictie: net als haar hoofdpersoon is Mirjam kapster en vertelt ze een verhaal dat deels gebaseerd is op haar eigen ervaring met haar stiefvader.
Minne Sielker is een alleenstaande moeder van een gehandicapte tweeling en werkt als kapster. Wanneer haar grofgebekte, zwaarlijvige en hypochondrische stiefvader Rik te horen krijgt dat hij keelkanker heeft, weigert hij iedere vorm van hulp. Minne probeert, met wisselend succes, om er in zijn laatste maanden voor hem te zijn.
Stiefvader Rik is platvloers en vaak onuitstaanbaar. Als hij niet de telefoon opneemt als ‘Geile Bertus’, is hij bezig met het verorberen van vijf tompoucen. Ondanks dat de band moeizaam is, noemt Minne haar stiefvader toch de belangrijkste man in haar leven.
Ik heb niets dan respect voor Minne. Hoe ze omgaat met ‘foutjes van de natuur’, de zorg voor haar kinderen, haar stiefvader die een andere vriendin krijgt, wanneer haar eigen relatie op de klippen loopt…
Het verhaal springt in verschillende hoofdstukken heen en weer tussen heden en verleden. Liesker laat goed zien hoe verwarrend liefde kan zijn binnen een disfunctionele ouder-kindrelatie. Heb je als kind het recht grenzen te stellen aan de betekenis ‘onvoorwaardelijke ouderliefde’? En wat als het niet vanzelfsprekend blijkt dat je liefde terugkrijgt? Hierdoor was het boek voor mij ook erg confronterend. Zelf ben ik mantelzorger voor mijn vader die in een zorginstelling zit, maar ik kan nooit iets goed doen.
De kracht van dit boek zit dan ook in de geloofwaardigheid: het is schrijnend, geestig en ongemakkelijk herkenbaar. Soms moet je lachen en tegelijkertijd voel je hoe menselijk en pijnlijk de realiteit is. Lieskers schrijfstijl is scherp en rauw. Een debuut dat nog lang blijft nazinderen.
Dank aan Uitgeverij Nijgh-Ditmar voor het recensie-exemplaar
1
Reageer op deze recensie
