De perfecte combinatie van fantasy, worldbuilding en een detective mysterie

Dit boek was een aangename verrassing. Het is de perfecte combinatie van fantasy, worldbuilding en een detective mysterie. Vaak haak ik af wanneer het te duidelijk is welke kant een verhaal opgaat, maar dat was hier totaal niet het geval. De vele onverwachte wendingen hielden de spanning er goed in. En Cirrus, de wolkendanser – een schattig, pluizig vogeltje – wil ik ook!

Het verhaal volgt Eden Weiss, die na de mysterieuze verdwijning van haar zus Christina op zoek gaat naar antwoorden. Wanneer ze de hulp inroept van de koppige onderzoeker Thomas J. Lambert en zijn assistent Reuben, raken ze al gauw verstrikt in een web van duistere magie en vergeten goden. Alles speelt zich af in Brae, een oude stad vol mistige steegjes, geïnspireerd op Leiden. Onder een sluier van mist en regen begint hun avontuur vol vreemde figuren, verboden plekken en gefluisterde woorden in een oude taal.

Hoe dichter Eden bij de waarheid komt, hoe vager de grens wordt tussen vriend en vijand. Elk antwoord roept nieuwe vragen op: wie is Christina eigenlijk? En zullen ze haar op tijd vinden, voor het te laat is? Al snel blijkt dat Christina een relatie had met Samaya Drach, een magus die zich begeeft in duistere kringen. In deze wereld bestaan de caeleth, dienaars van goden, en de umraeth, dienaars van vergeten goden. Eén keer raden tot welke god Samaya zich wendt…

Het verhaal is plot-driven. Elk hoofdstuk wisselen we tussen de POV van Christina, Eden, Thomas en Reuben. Hoewel de vier perspectieven goed van elkaar te onderscheiden zijn, mis je hier en daar net dat beetje extra diepgang om je volledig met hen verbonden te voelen. Vooral Christina’s afkeer van magie en Samaya Drachs beweegredenen blijven wat in de schaduw, ondanks hun centrale rol in het verhaal. Wat ik wel erg kon waarderen was dat romantiek niet de boventoon voerde. Natuurlijk is er liefde tussen Samaya en Christina en een paar vonken tussen Reuben en Eden, maar het verhaal blijft gefocust op de magie.

De kracht van dit boek zit zonder twijfel in de sfeer en worldbuilding. Kuijt weet met haar beeldende stijl de herfstige, natte setting van Brae tot leven te brengen. Ik kon me moeiteloos voorstellen waar de personages zich bevonden, hoe rituelen eruitzagen en hoe de stad aanvoelde. Je voelt haast de kou in je botten terwijl de personages zich door de mist bewegen. Daar waar andere lezers de voetnoten overbodig vonden, vond ik ze juist een fijne toevoeging. Ze bieden extra context over termen of magische wezens. Een kleine kanttekening: een plattegrond en/of overzicht van de personages in de ordes en cirkels zou het navigeren door de wereld soms iets makkelijker hebben gemaakt.

Dank aan Uitgeverij RebelBooks voor het recensie-exemplaar!