Lezersrecensie
De Paardenjongens
De Paardenjongens is een historische YA-roman over twee jongens die als circusartiesten in 1933 in Berlijn terechtkomen, waar ze vriendschap en liefde vinden, maar ook de opkomst van de nazi’s meemaken. Dit boek moest ik lezen.
Zo geschiedde. Wat een indrukwekkend boek was dit zeg. Het is lang geleden dat ik zo werd meegezogen en op bepaalde punten echt even moest slikken. Er zijn twee tijdslijnen: het heden (2014) en het verleden (1926 tot 1937). Elk hoofdstuk wisselen we van tijdsperiode, maar omdat de hoofdstukken relatief kort zijn is het makkelijk om de verhaallijnen te volgen.
In het heden volgen we Anton, een jonge man met een baantje in de thuiszorg. Een van de ouderen bij wie hij langsgaat, is Alexander Kovac, een man van bijna honderd die niets zegt en die weigert zijn keuken uit te komen. Tijdens een van zijn bezoekjes ontdekt Anton dat Alexander met hem probeert te praten door met zijn stok te bonzen en hij leert hem langzaam beter kennen. Dan vindt Anton in de woonkamer oude foto’s van paarden en circusartiesten. En een brief van de Gestapo. Wat heeft Alexander Kovac allemaal meegemaakt?
In het verleden volgen we twee jonge weeskinderen, Sasha en Janek, die opgroeien in een kindertehuis in Tsjecho-Slowakije. Nadat een van hen mishandeld wordt, rennen ze weg en sluiten ze zich aan bij een circus waar ze hun fantastische acrobatische kunsten uitvoeren. Het circus brengt ze naar Berlijn en de legendarische, grensverleggende club Eldorado. Terwijl de jongens langzaam ontdekken wat ze eigenlijk voor elkaar voelen, grijpen de nazi’s de macht en verandert de wereld om hen heen in een razend tempo.
Hoe verder je in het verhaal komt, hoe duidelijker de connectie tussen de twee verhaallijnen wordt. Anton en Alexander krijgen zonder woorden een band over een gedeelde identiteit en een liefde voor paarden. Langzaam maar zeker komen we meer te weten over Alexander’s verleden. De personages zijn dan ook boeiend geschreven.
Ik was erg onder de indruk van het minutieuze onderzoek dat Johan Ehn heeft gedaan voor dit boek. De verhaallijn dat zich afspeelt in de jaren 20 en 30 is tegen een zeer geloofwaardige historische achtergrond geplaatst. Ik heb ontzettend veel geleerd van een stuk onderbelichte geschiedenis. Namelijk, de invloed die de NSDAP en SA hadden op het leven van mensen die zich als queer identificeerden. Daarnaast zit er een plottwist in het boek die voor mij pas in de laatste hoofdstukken duidelijk werd. Echt een aanrader dus.
Dank aan Pelckmans Uitgevers voor het recensie exemplaar!
Zo geschiedde. Wat een indrukwekkend boek was dit zeg. Het is lang geleden dat ik zo werd meegezogen en op bepaalde punten echt even moest slikken. Er zijn twee tijdslijnen: het heden (2014) en het verleden (1926 tot 1937). Elk hoofdstuk wisselen we van tijdsperiode, maar omdat de hoofdstukken relatief kort zijn is het makkelijk om de verhaallijnen te volgen.
In het heden volgen we Anton, een jonge man met een baantje in de thuiszorg. Een van de ouderen bij wie hij langsgaat, is Alexander Kovac, een man van bijna honderd die niets zegt en die weigert zijn keuken uit te komen. Tijdens een van zijn bezoekjes ontdekt Anton dat Alexander met hem probeert te praten door met zijn stok te bonzen en hij leert hem langzaam beter kennen. Dan vindt Anton in de woonkamer oude foto’s van paarden en circusartiesten. En een brief van de Gestapo. Wat heeft Alexander Kovac allemaal meegemaakt?
In het verleden volgen we twee jonge weeskinderen, Sasha en Janek, die opgroeien in een kindertehuis in Tsjecho-Slowakije. Nadat een van hen mishandeld wordt, rennen ze weg en sluiten ze zich aan bij een circus waar ze hun fantastische acrobatische kunsten uitvoeren. Het circus brengt ze naar Berlijn en de legendarische, grensverleggende club Eldorado. Terwijl de jongens langzaam ontdekken wat ze eigenlijk voor elkaar voelen, grijpen de nazi’s de macht en verandert de wereld om hen heen in een razend tempo.
Hoe verder je in het verhaal komt, hoe duidelijker de connectie tussen de twee verhaallijnen wordt. Anton en Alexander krijgen zonder woorden een band over een gedeelde identiteit en een liefde voor paarden. Langzaam maar zeker komen we meer te weten over Alexander’s verleden. De personages zijn dan ook boeiend geschreven.
Ik was erg onder de indruk van het minutieuze onderzoek dat Johan Ehn heeft gedaan voor dit boek. De verhaallijn dat zich afspeelt in de jaren 20 en 30 is tegen een zeer geloofwaardige historische achtergrond geplaatst. Ik heb ontzettend veel geleerd van een stuk onderbelichte geschiedenis. Namelijk, de invloed die de NSDAP en SA hadden op het leven van mensen die zich als queer identificeerden. Daarnaast zit er een plottwist in het boek die voor mij pas in de laatste hoofdstukken duidelijk werd. Echt een aanrader dus.
Dank aan Pelckmans Uitgevers voor het recensie exemplaar!
1
Reageer op deze recensie
