Martelend genieten...

Ach, hoe heerlijk weer is dit derde deel der dagboeken van mijn geliefde schrijver. Voskuil had geen vriend van mij moeten zijn – of nog scherper: Voskuil had geen vriend van mij kúnnen zijn. Met iemand die dergelijk scherpe oordelen en overtuigingen heeft en ventileert zou ik óf vreselijk ruzie krijgen, óf ik zou zorgen contact met hem te vermijden. Maar de manier waarop deze vreemde man zijn oordelen, ideeën en zielenroerselen aan het papier toevertrouwt maakt dat ik mij smullend door de ruime hoeveelheid tekst werk en zorgt ervoor dat dit nou weer eens een boek is waarvan ik het echt jammer vind dat ik het uit heb. Nu dus maar weer geduld oefenen; deel 4 zal in februari 2024 verschijnen, belooft van Oorschot…
Om te proberen te verduidelijken wat mij in deze dagboeken aanspreekt verstout ik mij een aantal citaten te noteren; dit zijn voorbeelden van Voskuilteksten die mij zo enorm aanspreken.
“De waarheid is dat ik buiten Lousje (zijn echtgenote-PT) niemand nodig heb, dat niemand me amuseert, dat ik met niemand wil praten, niemand wil horen, dat ik aan iedereen een hekel heb.”
“Ik voelde me waarachtig enigszins tevreden, iets wat mij zelden ten deel valt.”
“Op mijn verjaardag mag ik racistisch zijn. Op alle andere dagen ook wel, als mijn muts zo staat.”
“Ik betrap mezelf bij het lezen van overlijdensadvertenties op de gedachte dat "die er vanaf is".“
“Als de Heer mij vraagt waarvoor ik heb gedeugd zal ik moeten zeggen: "Nergens voor, Heer" De dingen waarvoor ik gedeugd zou hebben (alleen door Enkhuizen lopen) zijn verpest door de dingen die erna moesten gebeuren.”
“Ik wilde begrepen worden zoals een kind dat wil. Maar als je geen kind meer bent, past daarvoor alleen zelfverachting, een gevoel (tussen twee haakjes) waar ik dan toch weer groot in ben.”
“De laatste tijd begin ik aan mijn pensioen te denken (hij is 48-PT). Nog een paar jaar en het is nog maar een paar jaar.”
“Hoe ouder je wordt, hoe minder het nodig is je met leugens te handhaven.”
“God bewaar me, dacht ik- maar dat zal Hij niet doen. Hij heeft er geen reden voor.”
“Zó weet ik mijn overwinningen te halen: ik praat snel, zeg ingewikkelde dingen die ik steeds ingewikkelder maak en verdwijn geleidelijk in een mist van woorden buiten bereik van mijn gesprekspartner. Dat laatste, daar gaat het natuurlijk om.”
"Dat is waar ik bang voor ben. Dogmatisme" Voskuil: "Ik ook, maar alleen als het dogma's van anderen zijn"
“Een mens moet een paar uur per dag in zijn eigen ruimte zijn om het in het leven uit te houden.”
“ 's Avonds Schubert opgezet en cognac zitten drinken, me overgevend aan gemijmer. Als ik de gelegenheid kreeg zou ik iets heel moois van mijn leven kunnen maken.”
“Kwaadaardigheden zijn alleen aardig als ze zo bedoeld zijn.”
“Mensen moeten tutoyeren is als wonen in een huis met de deuren open.”
“Als iemand een auto heeft, kun je niet met hem omgaan. Het is wat simplistisch uitgedrukt, maar het is juist.”

…en dit zijn maar enkele voorbeelden, het gaat als het ware alle 650 bladzijden zo door. Je moet er natuurlijk wel van houden….