Níét deprimerend

De schrijver van het mooie “Midnight Library” blijkt rond zijn 25e diep depressief te zijn geweest. Hij geeft in dit boek vele korte impressies uit die periode, die zo ongeveer twee jaar duurde schat ik. Met weergave van zijn eigen gevoelens in die periode, dat wat hem wel eens hielp maar ook dat wat (hoe goed bedoeld ook) totaal níét hielp; de kijk die je op het leven en de wereld in het algemeen, en op je eigen persoon en hen die je na staan in het bijzonder hebt; en een groot aantal handvatten om op een of andere manier wel weer enige zin in het leven te kunnen gaan zien en om die diepzwarte tijd door te komen. Deels verhelderend, deels droevig stemmend, deels (naar mijn idee) open deuren intrappend. Maar zeker de moeite waard.