Clean

‘Clean’ - Juno Dawson




Genre: Young Adult
Uitgeverij: Karakter
ISBN: 9789045217215
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 383
Verschijningsdatum: december 2018

Met grote dank aan Uitgeverij Karakter voor het recensie-exemplaar.

Inhoud
Lexi Volkov heeft alles zonder er iets voor te hebben gedaan. Als dochter van een rijke hotelexploitant begeeft zij zich in de high society van Londen, met een verslaving aan drugs als gevolg. Haar broer brengt haar tegen haar wil naar een exclusieve afkickkliniek. Daar begint haar grootste nachtmerrie.

Mijn mening
Juno Dawson was tot aan dit moment voor mij een onbekende auteur. Het boek oogt volwassen, qua thema, qua omslag en zeker qua omvang. Gelukkig geeft de uitgever aan dat het om hier om ‘Young Adult’ gaat. Ook toen ik al begonnen was met lezen, zat ik als volwassene met een volwassen boek in handen.
Vele vormen verslaving komen aan bod in een boek dat hier en daar doet denken aan de Harry Potterserie en de Twilightreeks.

De dialogen zijn heel sterk van nu. Taalgebruik is identiek aan dat van de jongeren in 2019. Dat zal lezers zeker aanspreken. Veel personages met hun eigenaardigheden en charme worden driedimensionaal aangevoerd en neergezet. Uitermate geloofwaardige personages die helpen dat mensen die helemaal niet sympathiek zijn toch de hulp krijgen die ze van mij als lezer verdienen. En dat je ze gunt. Seksverslaving, drugsverslaving, eetstoornissen, zelfmutilatie. Veel zaken uit de jeugdzorg worden op een duidelijke en nietsontziende wijze beschreven. Zo gemakkelijk als de verslaving op de loer ligt en toeslaat, zo lastig laat hij zich vangen.

Dat wordt zeer realistisch beschreven aan de hand van het stappenplan (de hoofdstukken in het boek) die iedereen met een verslaving herkent uit het behandeltraject. De eerste stap waarbij je erkent dat je een probleem hebt, is al een loodzware en daarna volgt het afkickproces zelf. En confronterend schrijven kan de auteur. Soms heb je de neiging het weg te leggen maar je laat het niet gebeuren. Je wilt weten hoe het verder gaat.

Persoonlijk opgelegde doelstellingen worden gehaald en er ontstaat voorzichtig vertrouwen in de toekomst nadat dwang betrokkene eerst de weerstand heeft gekoesterd. Mooie persoonlijke veranderprocessen die feilloos en zeker niet als eenvoudig in kaart worden gebracht. Daarnaast leren betrokkenen dat ze niet de enige zijn met problemen, en niet het meest beschadigd van iedereen. En zo ontstaan vriendschappen en interactie met lotgenoten waarmee je eerder niets gemeen leek te hebben.

Eindoordeel
De ‘Christiane F.’ van de eenentwintigste eeuw is de meest lading dekkende conclusie.

Wat een heftige onderwerpen, wat een geloofwaardige setting en wat een actuele problematieken en dialogen. Ik ben onder de indruk van de verscheidenheid aan karakters die iedereen in zijn omgeving heeft, met een andere naam en met andere thema’s wellicht maar zo herkenbaar dat het je als lezer helpt om je volledig in het verhaal te laten onderdompelen. Ik las niet over de personages maar ik bevond mij tussen hen in. Ook ik zat in de kliniek en proefde de weerstand, het wantrouwen en de overtuiging om niet mentaal open te gaan.

Het boek is voor jongvolwassenen en ik hoop dat het in staat blijkt te zijn te helpen, door te signaleren, het bespreekbaar te maken en hoop te putten uit de vergelijking met de Japanse kunstvorm ‘Kintsugi’, die gebroken serviesstukken met goudlijm weer in elkaar zet, waardoor de breuklijnen zichtbaar blijven en hun schoonheid tonen. Omdat schade geen schande is. Maar gevierd mag worden als verrijking van wie je geworden bent. Ik blijf Juno Dawson volgen. Ze heeft mij weten raken. Ik hoop dat jij ook durft. Clean krijgt van mij vier felle liefdevolle sterren.

Peter van Bavel - recensent De Perfecte Buren

Mijn persoonlijke songtekst
‘Clean
The cleanest I've been
An end to the tears
And the in-between years
And the troubles I've seen

Now that I'm clean
You know what I mean
I've broken my fall
Put an end to it all
I've changed my routine
Now I'm clean’.

(Depeche Mode – Clean)