Lezersrecensie
'In the name of the father'
‘De Informant’ – A.C. Porter
A.C. Porter is auteur en deze naam is een pseudoniem voor de internationaal strafrechtjurist Arjan Alberts (1979). Hij werkte voor de Europese Commissie en voor de Verenigde Naties. Hij woonde in vele landen en woont nu in Nederland. Zijn inspiratie haalt hij uit verhalen van gewone mensen die betrokken raken bij memorabele momenten uit de wereldgeschiedenis. Zijn eerste thriller onder pseudoniem, De Erfgenamen, werd direct gekroond tot winnaar van de pretentieuze Hebban Thrillerprijs in 2025. Dat is niet voor niets. Een boek van ongekende schoonheid, finesse en vol spanning.
Met het lezen van zijn tweede thriller zijn de verwachtingen dan ook direct hooggespannen. Na zo’n debuut ligt de lat hoog en zal de druk er bij de auteur flink opgezeten hebben. De omslag is wederom betoverend mooi en volledig in synergie met het debuut. Een nationale vlag fungeert als achtergrond voor een still image uit een betoging.
Na De Erfgenamen is nu gekozen voor De Informant. Wanneer je het boek opent stuit je direct op de lovende woorden van recensenten over zijn debuut. Een citaat van deze recensent staat hier fraai tussen. De setting van dit verhaal is Noord-Ierland, 1972. Het toneel is de bloedige strijd tussen de door de Britten gesteunde protestantse gemeenschap en de onderdrukte katholieke inwoners van het land. Een thema dat op een enorme fascinatie van deze recensent mag rekenen, die als kind opgroeide in deze jaren. De schokkende gebeurtenissen staan na al die jaren nog op zijn netvlies gebrand.
Het verhaal opent met een citaat van voormalig eerste minister van Noord-Ierland Ian Paisley. Hij was naast politicus ook orthodox-protestantse dominee:
“A traitor and a bridge are very much alike, For they both go over to the other side.”
Het verhaal gaat over de strijd tussen katholieken en protestanten in Noord-Ierland. De protestanten vormden unionistische en loyalistische paramilitaire groeperingen zoals de UVF (Ulster Volunteer Force) en de UDA (Ulster Defence Association) die de verbinding met het Verenigd Koninkrijk wilden behouden. Met de steun van de Britse regering hadden protestanten de betere banen en meer welvaart dan de katholieke inwoners. Hoogopgeleide katholieken keken toe hoe laagopgeleide protestanten hun banen overnamen.
Niet vreemd dat de katholieken streefden naar en streden voor een verenigd en onafhankelijk Ierland, los van het Verenigd Koninkrijk. De IRA (Irish Republican Army) was een verzamelnaam voor verschillende organisaties die door aanslagen de heersende macht wilde destabiliseren om uiteindelijk hun beoogde doelen te behalen. Binnen de katholieke gemeenschap waren zowel mensen die dat zonder dodelijk geweld wilden bereiken als mensen die dat als enige pressiemiddel zagen.
Tegen deze achtergrond volgen we een aantal personages die een rol spelen in die tijd en in deze strijd. Het zou afbreuk doen aan de grootste kwaliteit van dit boek om te proberen dit verhaal in een recensie te duiden. Het is schier onmogelijk. Wat in ruim vierhonderd pagina’s wordt verteld is met geen pen te beschrijven. En toch is dit A.C. Porter gelukt.
Het is altijd lastig om een opvolger te schrijven voor een succesvol boek. De Informant is van dezelfde uitzonderlijk hoge kwaliteit. En persoonlijk vind ik het nog beter.
Het verhaal bestrijkt twee verschillende tijdvensters. Het grootste deel speelt zich af in 1972, het jaar waarin de strijd escaleerde en waarbij in de wijk Bogside, in de plaats Derry, 13 inwoners (maanden later overleed een 14de slachtoffer) tijdens een demonstratie werden gedood door regeringstroepen. Dat wat bekend werd als Bloody Sunday, vormde in 1983 inspiratie voor de Ierse band U2 om één van hun grootste hits te schrijven (Sunday bloody Sunday). De strijd was lang en grimmig en had zelfs inbreng van buiten Groot-Brittanië. De IRA werd financieel gesteund door de Verenigde Staten en ontving wapenleveranties vanuit Libië (Moammar al-Qadhafi).
Het tweede deel van het boek speelt zich af in 1998. Het jaar waarin het Goede Vrijdag verdrag werd getekend en er een einde kwam aan een lange oorlog (The Troubles).
Al die jaren is de spanning voelbaar en tastbaar. Er is een voortdurende strijd vol vertwijfeling waarin je als lezer de personages volgt en niet weet wie je kunt vertrouwen of welke steun je aan wie wilt geven. Dat zorgt ervoor dat je aanvankelijk als een zwemmer aan de oppervlakte dobbert en hoe verder je leest, hoe meer je in de grenzeloze diepte dreigt te verdwijnen.
De auteur weet zich op meerdere aspecten positief te onderscheiden.
Eén daarvan is de opbouw en ontwikkeling van de personages. Gebeurtenissen, reactie, gedrag en emotie zijn in volstrekte harmonie met elkaar. Het zorgt ervoor dat je van de personages gaat houden. Het is buitengewoon knap hoe er een jaren ’70 sfeer wordt gecreëerd terwijl de auteur dit decennium niet bewust heeft ervaren.
Een andere gave van de auteur betreft zijn feitenkennis. Hij heeft zich enorm verdiept in de Ierse kwestie en maakt gebruik van waargebeurde feiten en personen in het verhaal. Ik hoefde bijvoorbeeld Gerry Adams niet eens te googlen. Zijn uiterlijk stond nog in mijn geheugen gegrift. Het gebruik van historische personages heeft het verhaal stevigheid en houvast gegeven zonder het zo stevig te verankeren dat het verhaal kapseist onder het gewicht van de feiten. Er is een optimale balans tussen feiten en fictie. Deze combinatie tussen feitelijke historie en een fictieve thriller blijkt wederom de garantie van een gouden huwelijk.
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Met De Informant heeft AC Porter zichzelf weten te overtreffen. De erfgenamen was de vonk die de aandacht trok, de belofte van iets moois. Het tweede boek van Porter, is als een uitslaande brand; niet te blussen en allesverzengend heet.
Het winnen van de Hebban Thrillerprijs is qua prestatie geen toevalstreffer gebleken, maar blijkt slechts de introductie van een blijvende literaire toonaangevende carrière.
Persoonlijke songtekst:
‘In the name of reason
In the name of hope
In the name of religion
In the name of dope
In the name of freedom
You drifted away
To see the sun shining
On some one else’s day
In the name of United
And the BBC
In the name of Georgie Best
And LSD
In the name of the Father
And his wife the Spirit
You said you did not
They said you did it
In the name of justice
In the name of fun
In the name of the Father
In the name of the Son
Call to me
No one is listening
I’m waiting to hear from you, love’
(Gavin Friday & Bono – ‘In the name of the father’)
Peter
Boekencast
Genre: thriller
Uitgeverij: Xander
ISBN: 9789401625395
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 416
Verschijningsdatum: oktober 2025
Hartelijke dank aan Xander uitgevers (www.xanderuitgevers.nl) voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar, in ruil voor deze eerlijke recensie.
A.C. Porter is auteur en deze naam is een pseudoniem voor de internationaal strafrechtjurist Arjan Alberts (1979). Hij werkte voor de Europese Commissie en voor de Verenigde Naties. Hij woonde in vele landen en woont nu in Nederland. Zijn inspiratie haalt hij uit verhalen van gewone mensen die betrokken raken bij memorabele momenten uit de wereldgeschiedenis. Zijn eerste thriller onder pseudoniem, De Erfgenamen, werd direct gekroond tot winnaar van de pretentieuze Hebban Thrillerprijs in 2025. Dat is niet voor niets. Een boek van ongekende schoonheid, finesse en vol spanning.
Met het lezen van zijn tweede thriller zijn de verwachtingen dan ook direct hooggespannen. Na zo’n debuut ligt de lat hoog en zal de druk er bij de auteur flink opgezeten hebben. De omslag is wederom betoverend mooi en volledig in synergie met het debuut. Een nationale vlag fungeert als achtergrond voor een still image uit een betoging.
Na De Erfgenamen is nu gekozen voor De Informant. Wanneer je het boek opent stuit je direct op de lovende woorden van recensenten over zijn debuut. Een citaat van deze recensent staat hier fraai tussen. De setting van dit verhaal is Noord-Ierland, 1972. Het toneel is de bloedige strijd tussen de door de Britten gesteunde protestantse gemeenschap en de onderdrukte katholieke inwoners van het land. Een thema dat op een enorme fascinatie van deze recensent mag rekenen, die als kind opgroeide in deze jaren. De schokkende gebeurtenissen staan na al die jaren nog op zijn netvlies gebrand.
Het verhaal opent met een citaat van voormalig eerste minister van Noord-Ierland Ian Paisley. Hij was naast politicus ook orthodox-protestantse dominee:
“A traitor and a bridge are very much alike, For they both go over to the other side.”
Het verhaal gaat over de strijd tussen katholieken en protestanten in Noord-Ierland. De protestanten vormden unionistische en loyalistische paramilitaire groeperingen zoals de UVF (Ulster Volunteer Force) en de UDA (Ulster Defence Association) die de verbinding met het Verenigd Koninkrijk wilden behouden. Met de steun van de Britse regering hadden protestanten de betere banen en meer welvaart dan de katholieke inwoners. Hoogopgeleide katholieken keken toe hoe laagopgeleide protestanten hun banen overnamen.
Niet vreemd dat de katholieken streefden naar en streden voor een verenigd en onafhankelijk Ierland, los van het Verenigd Koninkrijk. De IRA (Irish Republican Army) was een verzamelnaam voor verschillende organisaties die door aanslagen de heersende macht wilde destabiliseren om uiteindelijk hun beoogde doelen te behalen. Binnen de katholieke gemeenschap waren zowel mensen die dat zonder dodelijk geweld wilden bereiken als mensen die dat als enige pressiemiddel zagen.
Tegen deze achtergrond volgen we een aantal personages die een rol spelen in die tijd en in deze strijd. Het zou afbreuk doen aan de grootste kwaliteit van dit boek om te proberen dit verhaal in een recensie te duiden. Het is schier onmogelijk. Wat in ruim vierhonderd pagina’s wordt verteld is met geen pen te beschrijven. En toch is dit A.C. Porter gelukt.
Het is altijd lastig om een opvolger te schrijven voor een succesvol boek. De Informant is van dezelfde uitzonderlijk hoge kwaliteit. En persoonlijk vind ik het nog beter.
Het verhaal bestrijkt twee verschillende tijdvensters. Het grootste deel speelt zich af in 1972, het jaar waarin de strijd escaleerde en waarbij in de wijk Bogside, in de plaats Derry, 13 inwoners (maanden later overleed een 14de slachtoffer) tijdens een demonstratie werden gedood door regeringstroepen. Dat wat bekend werd als Bloody Sunday, vormde in 1983 inspiratie voor de Ierse band U2 om één van hun grootste hits te schrijven (Sunday bloody Sunday). De strijd was lang en grimmig en had zelfs inbreng van buiten Groot-Brittanië. De IRA werd financieel gesteund door de Verenigde Staten en ontving wapenleveranties vanuit Libië (Moammar al-Qadhafi).
Het tweede deel van het boek speelt zich af in 1998. Het jaar waarin het Goede Vrijdag verdrag werd getekend en er een einde kwam aan een lange oorlog (The Troubles).
Al die jaren is de spanning voelbaar en tastbaar. Er is een voortdurende strijd vol vertwijfeling waarin je als lezer de personages volgt en niet weet wie je kunt vertrouwen of welke steun je aan wie wilt geven. Dat zorgt ervoor dat je aanvankelijk als een zwemmer aan de oppervlakte dobbert en hoe verder je leest, hoe meer je in de grenzeloze diepte dreigt te verdwijnen.
De auteur weet zich op meerdere aspecten positief te onderscheiden.
Eén daarvan is de opbouw en ontwikkeling van de personages. Gebeurtenissen, reactie, gedrag en emotie zijn in volstrekte harmonie met elkaar. Het zorgt ervoor dat je van de personages gaat houden. Het is buitengewoon knap hoe er een jaren ’70 sfeer wordt gecreëerd terwijl de auteur dit decennium niet bewust heeft ervaren.
Een andere gave van de auteur betreft zijn feitenkennis. Hij heeft zich enorm verdiept in de Ierse kwestie en maakt gebruik van waargebeurde feiten en personen in het verhaal. Ik hoefde bijvoorbeeld Gerry Adams niet eens te googlen. Zijn uiterlijk stond nog in mijn geheugen gegrift. Het gebruik van historische personages heeft het verhaal stevigheid en houvast gegeven zonder het zo stevig te verankeren dat het verhaal kapseist onder het gewicht van de feiten. Er is een optimale balans tussen feiten en fictie. Deze combinatie tussen feitelijke historie en een fictieve thriller blijkt wederom de garantie van een gouden huwelijk.
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Met De Informant heeft AC Porter zichzelf weten te overtreffen. De erfgenamen was de vonk die de aandacht trok, de belofte van iets moois. Het tweede boek van Porter, is als een uitslaande brand; niet te blussen en allesverzengend heet.
Het winnen van de Hebban Thrillerprijs is qua prestatie geen toevalstreffer gebleken, maar blijkt slechts de introductie van een blijvende literaire toonaangevende carrière.
Persoonlijke songtekst:
‘In the name of reason
In the name of hope
In the name of religion
In the name of dope
In the name of freedom
You drifted away
To see the sun shining
On some one else’s day
In the name of United
And the BBC
In the name of Georgie Best
And LSD
In the name of the Father
And his wife the Spirit
You said you did not
They said you did it
In the name of justice
In the name of fun
In the name of the Father
In the name of the Son
Call to me
No one is listening
I’m waiting to hear from you, love’
(Gavin Friday & Bono – ‘In the name of the father’)
Peter
Boekencast
Genre: thriller
Uitgeverij: Xander
ISBN: 9789401625395
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 416
Verschijningsdatum: oktober 2025
Hartelijke dank aan Xander uitgevers (www.xanderuitgevers.nl) voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar, in ruil voor deze eerlijke recensie.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Peter van Bavel
Gesponsord
In Middeleeuws Groningen draagt een jonge vrouw een groot geheim met zich mee.... Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
