‘Hopelessly devoted to you'

‘De kleuren van het donker’ – Chris Whitaker

In de zomer van 2023 gaf ik vijf sterren aan Nooit meer zoals het was. Daarna bleef het lang stil, iets waar Chris Whitaker verantwoording voor aflegt in het dankwoord van zijn jongste boek De kleuren van het donker. Hij heeft in ieder geval hard gewerkt aan dit boek dat met ruim 600 pagina’s een dikke pil mag worden genoemd.

Het boek verschijnt op 10 april, in een periode van het jaar waarin veel, zelfs heel veel titels verschijnen. Het boek mogen recenseren onder de voorwaarde dat je dit voor een bepaalde datum voltooit, is dan ook geen goede actie. Recensenten hanteren het first in – first out principe, voor al hun recensie-voer. Nu dwingt 1 uitgever je tot andere keuzes, waardoor andere, eerder ontvangen boeken, langer moeten wachten. Een onwenselijke actie waarmee Luitingh-Sijthoff direct mag stoppen.

Een sticker op het boek met de tekst ‘De meest geprezen thriller van het jaar’ is misplaatst en getuigt van arrogantie. Stickers op boeken zijn sowieso ongewenst. De omslag, de titel en de auteur moeten het promotiewerk verrichten en je weten te verleiden, geen plakplaatjes. Direct door naar het derde punt van kritiek: De kwaliteit van het fysieke boek. Zoals aangegeven is het boek dik. De omslag is echter zo slap dat het, al voordat je begint te lezen, omkrult en openstaat. Daarnaast buigt de rug van het boek door wanneer je aan het lezen bent. In weinig tijd ziet het boek er gebruikt en nog weinig glansrijk uit. Hier was een gebonden versie een betere keuze geweest. Zeker wanneer je als uitgever achter de slogan op de sticker staat.

Chris Whitaker levert volgens de uitgever literaire thrillers af. Een discutabele duiding van zijn werk. Dat is met de benaming literair altijd al zo, maar als het om de boeken van Whitaker gaat, dekt ook het woord thriller de lading niet. De term psychologische roman had beter gepast. Wanneer je denkt een nagelbijtende thriller in handen te krijgen, ben je nu een illusie armer. Wat je wel in huis haalt, lees je nu. Lees vooral verder, want nu wordt het leuk.

Whitaker is een ongelooflijk goede verteller. Hij neemt je mee in het verhaal naar plaatsen waar je nog niet eerder was, maar waar je je na een paar bladzijden meer thuis voelt dan in je plaatselijke supermarkt. Je kent de mensen die er wonen, weet wat ze doen en niet altijd wat ze gedaan hebben. Je geniet van het uitzicht, loopt door de parken en straten. Weet wie waar woont. Je absorbeert alle emoties als een spons, en leeft vanuit je hart met eenieder mee. Naast Stephen King is dit de auteur die het vermogen om dit thuisgevoel te creëren, tot kunst heeft verheven.

Omdat je dit boek móet lezen vind je hier zeer beknopt aandacht voor de inhoud van het verhaal. Patch is een jonge jongen die een oog mist, en door zijn ooglapje een fascinatie heeft voor piraten. Wanneer hij wordt ontvoerd en in het donker wordt opgesloten, ontdekt hij dat hij niet alleen is. Zijn lotgenote neemt hem mee in haar overlevingsstrategie: ontsnappen in het hoofd. Haar verhalen nemen hem mee naar buiten. Zij maakt een onuitwisbare indruk op Patch en het verhaal neemt je uiteindelijk mee van 1975 tot 2001 in zijn zoektocht naar zijn medegevangene.

Als lezer beland je in een situatie waarbij je je afvraagt wie te vertrouwen is en wie je ten onrechte het vertrouwen hebt geschonken. Tijdens het lezen maakte ik talloze screenshots van prachtige zinnen en spitsvondige woorden om te tonen in deze recensie. Je vindt ze hier niet terug, ze zouden te veel verklappen over het verloop van het verhaal.

Kenmerkend aan de schrijfstijl van Whitaker is de vergelijking met het leven zoals jij en ik het leiden. Net als in het ware leven gebeuren de belangrijkste dingen volkomen onverwacht en zijn deze gebeurtenissen sneller voorbij dan de nietszeggende dagen. Hierdoor zijn het niet de meest invloedrijke zaken die de meeste ruimte in het verhaal krijgen. Excessen zijn er snel en maar even. De gevolgen van de gebeurtenissen blijven en die krijgen van de auteur meer aandacht. Hierdoor kunnen delen van het verhaal als weinig boeiend worden ervaren. Toch kun je in deze delen van het verhaal volop genieten van de realistische beschrijvingen en waarnemingen, van de personages en de auteur, die levensecht zijn.

De ultrakorte hoofdstukken (het zijn er 260) helpen ook de lezer die schrikt van het aantal pagina’s om in een hoog tempo door het verhaal heen te vliegen. Vergeet tijdens deze onvergetelijke vlucht niet om te genieten van al het moois.

Je moet deze reis zelf maken, zonder routekaart, zonder spoilers. Chris Whitaker neemt je vanaf de eerste pagina bij de hand en loodst je als een gids door zijn wereld, die in no-time de jouwe zal zijn. Een epische leeservaring is het, die je zal ontroeren en die je niet zult vergeten. Stap in de wereld die je de kleuren van het donker zal tonen.

⭐️⭐️⭐️⭐️ Met De kleuren van het donker liet Chris Whitaker zijn leesfans lang wachten. Maar wees gerust: hij is het niet verleerd. Wat een verhaal. Het is alleszeggend dat je, ook wanneer je niet leest in dit boek, blijft meeleven met de levensechte personages. Een dikke aanrader van ruim 600 pagina’s van een wereldse schoonheid.

Persoonlijke songtekst:
‘I know I’m just a fool who’s willing
To sit around and wait for you
But baby, can’t you see
There’s nothing else for me to do?
I’m hopelessly devoted to you
But now
There’s nowhere to hide
Since you pushed my love aside
I’m out of my head, hopelessly devoted to you
Hopelessly devoted to you
Hopelessly devoted to you
My head is saying, “Fool, forget him”
My heart is saying, “Don’t let go”
Hold on to the end
That’s what I intend to do
I’m hopelessly devoted to you’
(Olivia Newton John – ‘Hopelessly devoted to you)

Peter
Boekencast

Genre: literaire thriller
Uitgeverij: LS Amsterdam
ISBN: 9789021053448
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 606
Verschijningsdatum: april 2025

Hartelijke dank aan uitgeverij Luitingh-Sijthoff voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar, in ruil voor deze eerlijke recensie.