Lezersrecensie
‘From her to eternity’
‘Pechstrook’– Kris van Steenberge
Kris van Steenberge (1963). Tot mijn schande moet ik bekennen dat ik nog niets van zijn hand las of heb gezien. Hij is docent, regisseur en schrijver. Hij woont in Lier (Vlaanderen). Met zijn debuutroman Woesten (2013) werd hij winnaar van De Bronzen Uil. Hiervan werden 40000 exemplaren verkocht. Later verschenen onder andere Blindelings (2016) en De advocaat en de zeiler (2020).
De vriendelijk ogende Van Steenberge kijkt mij lachend aan op de achterzijde van het omslag van zijn jongste roman Pechstrook.
Alsof hij mij op deze wijze bewust maakt dat ik nog niet eerder iets van hem heb gelezen. Ik hoop het goed te maken…
Pechstrook. Er liggen honderden kilometers pechstrook langs onze wegen. Meestal zie je er niemand, je wilt er zelf ook niet komen, totdat het noodlot toeslaat en je deze grens moet overgaan om te stoppen, de schade op te nemen en je al dan niet schuldig te voelen over de gevolgen.
Auteur en/of uitgever Pelckmans hebben ervoor gekozen om het papier waarvan de omslag is gemaakt een asfaltreliëf mee te geven. Het voelt ook echt aan als asfalt. Nederlands asfalt welteverstaan, wanneer ze de Vlaamse wegen model hadden laten staan, hadden er meer voren en kuilen in het omslag gezeten.
Het boek beslaat de tijdsduur van een week beginnend op vrijdag en eindigend op donderdag. Dit zijn ook de delen waaruit het boek bestaat. Ieder deel kent verschillende hoofdstukken die getiteld zijn met de naam van de protagonist die we in dat hoofdstuk volgen: Raphael, Nicole en Danny. Danny onderscheidt zich van de andere twee, doordat zijn hoofdstukken veelal weergaven zijn van zijn persoonlijke notities. Deze notities zijn cursief weergegeven.
De inhoud van het verhaal dat op deze wijze wordt verteld beslaat een grotere tijdspanne en overschouwt zelfs vele tientallen jaren.
In deze manier van opbouw schuilt een deel van de grote kwaliteit van dit boek. Er lopen op een volstrekt toegankelijke manier allerlei tijdvensters door elkaar heen.
Wanneer ik de korte inhoud van het verhaal op de achterzijde van het boek lees, ben ik blij dat ik dat niet al gedaan had voordat ik begon te lezen. Het verband tussen de verhaallijn van Raphael enerzijds en van Nicole en Danny anderzijds, bleef zodoende voor mij langere tijd in het ongewisse. En dat draagt positief bij aan de beleving.
Het gehele verhaal ontvouwt zich langzaam en gestaag. Laagje voor laagje. Dat maakt dat ik je dezelfde leeservaring gun. Ik ga weinig over het verhaal prijsgeven. Lezen, dit boek!!
Raphael is een jonge gast die in de cel zit. Je hebt geen idee waarom. Zijn therapeut geeft hem een notitieboek en de opdracht om zijn gedachten te verwoorden.
Danny en Nicole zijn getrouwd en kijken als protagonist, ieder afzonderlijk, naar de huidige waarde van hun relatie. Ze zijn al jaren samen en missen beiden de hechte onderlinge band van vroeger. Danny is vrachtwagenchauffeur en Nicole werkt als verzorgster in een woonzorgcentrum voor ouderen.
De overeenkomst tussen deze drie mensen is dat ze alle drie tegenslagen hebben gekend en hierdoor schade hebben opgelopen. In hun relatie met anderen en ook bij henzelf van binnen. Het heeft hen schuldgevoelens, ontkenning, afleiding, verdriet en afscheid gebracht. Ieder verwerkt zijn emoties op een andere manier.
Door vanuit drie verschillende karakters en personages te kijken naar de effecten van de gebeurtenissen op hun gedrag, ontstaat een uitermate boeiend en psychologisch schouwspel waar je als lezer je vingers bij aflikt.
Geloofwaardig en absoluut aangrijpend en beklijvend.
Van Steenberge schrijft toegankelijke woorden en zinnen. Het maakt dat het naadloos aansluit bij de eigen belevingswereld van de lezer. Ieder woord is raak en iedere zin een lust om te lezen. To-the-point en vaak poëtisch en treffend.
‘Nicole werkt met oude mensen.
Ze brengt het zuchten mee naar huis.’
Van Steenberge toont met Pechstrook verdriet in zijn verstilde schoonheid en legt de rauwe puurheid ervan bloot. Als zachte regen toont het ons de wereld die ligt tussen liefhebben en verliezen. Als de melancholische melodie van een eenzame cello worden we als een gids geleid naar zelfreflectie en hopelijk compassie, kracht, acceptatie en mooie herinneringen.
Pechstrook, de titel staat symbool voor het noodlot, de schande, de (blijvende) schade en de lange weg naar herstel. Om uiteindelijk nooit meer te worden wie je was.
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Met Pechstrook heeft Kris van Steenberge zich met verve op het erepodium genesteld. Een roman waar je de vingers bij aflikt. Wat een onvergetelijk aangrijpend verhaal. Een gezin dat door het noodlot uiteenvalt. De schade, de schande en het schuldgevoel binnen een gezin wordt rauw in beeld gebracht. Ontroerend, zonder laagje vernis wordt leed in al zijn gedaanten getoond. Verdriet is mooi, omdat het ons mens maakt.
Persoonlijke songtekst:
‘I read her diary on her sheets
Scrutinizing every little piece of dirt
Tore out a page and stuffed it inside my shirt
Fled outta the window
And shinning it down the vine
Outta her nightmare
And back into mine
Mine! O Mine!
From her to eternity!
From her to eternity!
From her to eternity!
Cry! Cry! Cry!
She’s wearing them bloo-stockens, I bet!
And standin’ like this with my ear to the ceiling
Listen I know it must sound absurd
But I can hear the most melancholy sound I ever heard!
Walk and cry, kneel and cry!
From her to eternity!’
(Nick Cave & the bad seeds – ‘From her to eternity’)
Peter
Boekencast
Genre: roman
Uitgeverij: Pelckmans
ISBN: 9789464342635
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 304
Verschijningsdatum: april 2025
Hartelijke dank aan Pelckmans uitgeverij voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar, in ruil voor deze eerlijke recensie.
Kris van Steenberge (1963). Tot mijn schande moet ik bekennen dat ik nog niets van zijn hand las of heb gezien. Hij is docent, regisseur en schrijver. Hij woont in Lier (Vlaanderen). Met zijn debuutroman Woesten (2013) werd hij winnaar van De Bronzen Uil. Hiervan werden 40000 exemplaren verkocht. Later verschenen onder andere Blindelings (2016) en De advocaat en de zeiler (2020).
De vriendelijk ogende Van Steenberge kijkt mij lachend aan op de achterzijde van het omslag van zijn jongste roman Pechstrook.
Alsof hij mij op deze wijze bewust maakt dat ik nog niet eerder iets van hem heb gelezen. Ik hoop het goed te maken…
Pechstrook. Er liggen honderden kilometers pechstrook langs onze wegen. Meestal zie je er niemand, je wilt er zelf ook niet komen, totdat het noodlot toeslaat en je deze grens moet overgaan om te stoppen, de schade op te nemen en je al dan niet schuldig te voelen over de gevolgen.
Auteur en/of uitgever Pelckmans hebben ervoor gekozen om het papier waarvan de omslag is gemaakt een asfaltreliëf mee te geven. Het voelt ook echt aan als asfalt. Nederlands asfalt welteverstaan, wanneer ze de Vlaamse wegen model hadden laten staan, hadden er meer voren en kuilen in het omslag gezeten.
Het boek beslaat de tijdsduur van een week beginnend op vrijdag en eindigend op donderdag. Dit zijn ook de delen waaruit het boek bestaat. Ieder deel kent verschillende hoofdstukken die getiteld zijn met de naam van de protagonist die we in dat hoofdstuk volgen: Raphael, Nicole en Danny. Danny onderscheidt zich van de andere twee, doordat zijn hoofdstukken veelal weergaven zijn van zijn persoonlijke notities. Deze notities zijn cursief weergegeven.
De inhoud van het verhaal dat op deze wijze wordt verteld beslaat een grotere tijdspanne en overschouwt zelfs vele tientallen jaren.
In deze manier van opbouw schuilt een deel van de grote kwaliteit van dit boek. Er lopen op een volstrekt toegankelijke manier allerlei tijdvensters door elkaar heen.
Wanneer ik de korte inhoud van het verhaal op de achterzijde van het boek lees, ben ik blij dat ik dat niet al gedaan had voordat ik begon te lezen. Het verband tussen de verhaallijn van Raphael enerzijds en van Nicole en Danny anderzijds, bleef zodoende voor mij langere tijd in het ongewisse. En dat draagt positief bij aan de beleving.
Het gehele verhaal ontvouwt zich langzaam en gestaag. Laagje voor laagje. Dat maakt dat ik je dezelfde leeservaring gun. Ik ga weinig over het verhaal prijsgeven. Lezen, dit boek!!
Raphael is een jonge gast die in de cel zit. Je hebt geen idee waarom. Zijn therapeut geeft hem een notitieboek en de opdracht om zijn gedachten te verwoorden.
Danny en Nicole zijn getrouwd en kijken als protagonist, ieder afzonderlijk, naar de huidige waarde van hun relatie. Ze zijn al jaren samen en missen beiden de hechte onderlinge band van vroeger. Danny is vrachtwagenchauffeur en Nicole werkt als verzorgster in een woonzorgcentrum voor ouderen.
De overeenkomst tussen deze drie mensen is dat ze alle drie tegenslagen hebben gekend en hierdoor schade hebben opgelopen. In hun relatie met anderen en ook bij henzelf van binnen. Het heeft hen schuldgevoelens, ontkenning, afleiding, verdriet en afscheid gebracht. Ieder verwerkt zijn emoties op een andere manier.
Door vanuit drie verschillende karakters en personages te kijken naar de effecten van de gebeurtenissen op hun gedrag, ontstaat een uitermate boeiend en psychologisch schouwspel waar je als lezer je vingers bij aflikt.
Geloofwaardig en absoluut aangrijpend en beklijvend.
Van Steenberge schrijft toegankelijke woorden en zinnen. Het maakt dat het naadloos aansluit bij de eigen belevingswereld van de lezer. Ieder woord is raak en iedere zin een lust om te lezen. To-the-point en vaak poëtisch en treffend.
‘Nicole werkt met oude mensen.
Ze brengt het zuchten mee naar huis.’
Van Steenberge toont met Pechstrook verdriet in zijn verstilde schoonheid en legt de rauwe puurheid ervan bloot. Als zachte regen toont het ons de wereld die ligt tussen liefhebben en verliezen. Als de melancholische melodie van een eenzame cello worden we als een gids geleid naar zelfreflectie en hopelijk compassie, kracht, acceptatie en mooie herinneringen.
Pechstrook, de titel staat symbool voor het noodlot, de schande, de (blijvende) schade en de lange weg naar herstel. Om uiteindelijk nooit meer te worden wie je was.
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Met Pechstrook heeft Kris van Steenberge zich met verve op het erepodium genesteld. Een roman waar je de vingers bij aflikt. Wat een onvergetelijk aangrijpend verhaal. Een gezin dat door het noodlot uiteenvalt. De schade, de schande en het schuldgevoel binnen een gezin wordt rauw in beeld gebracht. Ontroerend, zonder laagje vernis wordt leed in al zijn gedaanten getoond. Verdriet is mooi, omdat het ons mens maakt.
Persoonlijke songtekst:
‘I read her diary on her sheets
Scrutinizing every little piece of dirt
Tore out a page and stuffed it inside my shirt
Fled outta the window
And shinning it down the vine
Outta her nightmare
And back into mine
Mine! O Mine!
From her to eternity!
From her to eternity!
From her to eternity!
Cry! Cry! Cry!
She’s wearing them bloo-stockens, I bet!
And standin’ like this with my ear to the ceiling
Listen I know it must sound absurd
But I can hear the most melancholy sound I ever heard!
Walk and cry, kneel and cry!
From her to eternity!’
(Nick Cave & the bad seeds – ‘From her to eternity’)
Peter
Boekencast
Genre: roman
Uitgeverij: Pelckmans
ISBN: 9789464342635
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 304
Verschijningsdatum: april 2025
Hartelijke dank aan Pelckmans uitgeverij voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar, in ruil voor deze eerlijke recensie.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Peter van Bavel
Gesponsord
Een Nederlander en een Française, twee talen, twee culturen. Twee werelden. Een arts en een studente kunstgeschiedenis. Louter tegenstellingen, maar één grote liefde. Groot genoeg?
