Onnavolgbare acties

Ik mocht dit boek lezen voor de boekenreizigers.

De cover is in groene kleur met in het licht groen het silhouet van een man met een pistool. Daar binnen in komt een schip aangevaren. De verdere achtergrond is groen met het silhouet van een bos. Wie of wat gaat hier verpulverd / vergruisd worden.

Dit boek lees ik in mp3 format op de ereader.

Het boek begint met een brief van de vergruizer, waarin de ik-personage aan het woord is. Aansluitend wordt het opgebouwd uit verhalen en contracten, welke vanuit de visie van de ik-personage in chronologische volgorde wordt neergezet. Met dit boek heeft Alexander een nieuwe stijl van schrijven neergezet, waar ik zelf geen fan van ben. Het taalgebruik leest niet fijn, de voetnoten aan het eind van een hoofdstuk halen je uit het verhaal en werken eerder verwarrend dan verhelderend, mede omdat je niet meer weet bij welke context het hoorde en je bent al verder in het verhaal. Het is een ware actie verhaal.

Het verhaal is zeer filmisch geschreven en vol van allerlei acties met bijzondere personages en cybernamen zoals Techguy, Staatsman, Pestman, Vlinderdame, Veteraar en Chirurgijn. Het lijkt of je in de matrix bent beland. Daarbij wordt het lugubere geweld eveneens niet geschuwd welke regelmatig vermengd wordt met een vleugje zwarte humor. Alles bij elkaar is het zeker wennen en schakelen als je met de andere boeken van Alexander Olbrechts bekend bent. Echter een subliem einde is in het vooruitzicht met dit verhaal.

Alexander weet met zijn verrassende manier van schrijven mij nog wel enigszins te boeien. Het is magnifiek hoe hij zijn veelzijdigheid in uitwerking van schrijven laat zien, maar al met al is het een worsteling voor mij geworden….. tot het einde.
Het plot is heel goed gevonden en heeft mij als lezer zeker verrast.

Voor mij zijn de andere boeken van Alexander meer toegankelijker.