Complex maar geweldig!

‘Katabasis‘ was mijn allereerste boek van R.F. Kuang en wat een unieke, bijzondere ervaring was dit.

Eerlijk is eerlijk, ik moest er wel even inkomen maar ik snap nu wel de lovende woorden die ik vooraf las over haar werk.

Zowel haar schrijfstijl als haar personages die veel verdieping hebben, maken van dit boek echt iets anders dan de doorsnee fantasy of dark academia-roman.

Zoals ik al zei was het voor mij echt even inkomen in dit verhaal. R.F. Kuang schrijft scherp en het verhaal bevat literaire verwijzingen, filosofische ideeën en diepgaande dialogen. Hierdoor voelt het soms aan alsof je midden in een academische discussie bent beland.

Toch kiest ze haar woorden zorgvuldig en daagt ze de lezer uit om mee te denken. Iets dat ik interessant vond. Hierdoor voelde het boek als een beleving op zich.

De personages zijn zonder twijfel het middelpunt van dit verhaal. Alice en Peter zijn twee beschadigde, briljante personages die zich letterlijk en figuurlijk door de hel heen worstelen. Hun relatie is had alles wat ik wil van een goed ‘rivals to lovers’-verhaal. Het was intens, soms ook teder, maar zeker ook toxic. Er is een constante spanning aanwezig en ik vond deze absoluut voelbaar.

De band tussen de personages zit vol tegenstrijdigheden en naar mijn idee heeft R.F. Kuang dit goed uitgewerkt. De menselijkheid is voelbaar en wat mij betreft heeft ze haar personages echt tot leven weten te brengen.

De trauma’s die ze met zich mee dragen zie je terug in keuzes en gedrag en dat maakt ze geloofwaardig en complex.

Wat ik ook enorm kon waarderen, is hoe eerlijk R.F. Kuang schrijft over mentale gezondheid. Ze laat zien hoe vermoeiend, frustrerend en ontregelend een depressie kan zijn. Dat maakte het boek voor mij nog zoveel echter.

De wereld van ‘Katabasis‘ zelf is intrigerend en duister. De reis door de hel is niet alleen letterlijk, maar ook symbolisch. Het is een afdaling in schuld, kennis, macht en verlies. Het fantasy-element, met zijn subtiele, bijna academische magiesysteem, vond ik uniek. De magie is er, maar nooit enorm op de voorgrond. Het ondersteunt de thema’s, in plaats van het verhaal te overheersen, wat ik persoonlijk geweldig vond. Verfrissend eigenlijk ook wel zelfs!

Qua spanning heeft het boek een interessante balans. De eerste helft leest als een emotionele dark academia vol rivaliteit en intellectuele strijd. Naarmate Alice en Peter hun reis voortzetten, verandert echter de sfeer. Het wordt grimmiger, surrealistischer, soms angstaanjagend. Ik zat regelmatig op het puntje van mijn stoel.

Alleen in het laatste deel zakte het tempo wat in voor mijn gevoel. Het voelde hier en daar soms iets te veel uitgekauwd. Toch bleef ik geboeid, met name door de manier waarop R.F. Kuang de puzzelstukjes langzaam op hun plek laat vallen.

Wat mij uiteindelijk het meest bijbleef, is de combinatie van intelligentie en emotie. ‘Katabasis‘ voelt als een moderne klassieker. Het is uniek, donker, soms overweldigend, maar zeker meeslepend. Als je je maar open stelt en zonder verwachtingen het verhaal in stapt.

Conclusie
‘Katabasis‘ is geen boek dat je zomaar even tussendoor leest.

Je moet er even inkomen, maar vervolgens is het absoluut goed uitgewerkt, intens en emotioneel en het dus zeker waard.

Ik vond het oprecht een gave ervaring en ik ben heel benieuwd naar haar andere werk.

Een aanrader voor wie houdt van dark academia met een filosofische twist en personages met diepgang en ontwikkeling.