Psychologische horror op zijn best!

Psychologische horror op zijn best. Dat is echt de korte conclusie van dit debuut van Marcus Kliewer.

Het boek had ik al een tijdje in het Engels klaar staan, maar toen de Nederlandse editie uitkwam kon ik er echt niet meer omheen en ik was hooked vanaf de eerste pagina.

We volgen het verhaal van Eve die samen met haar vriendin Charlie een huis heeft gekocht om te flippen. Vanaf het begin hangt er al iets duisters in de lucht. De sfeer is direct voelbaar want het huis is nogal vreemd en ligt op een afgelegen locatie, wat meteen voor ongemak zorgt.

Ook hebben Eve en Charlie weinig over het verleden van het huis kunnen vinden en blijkt er meer werk in te zitten dan ze aanvankelijk dachten, wat de spanning alleen maar verder opvoert.

Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Eve en wordt afgewisseld met documenten die in eerste instantie wat vaag lijken, maar gaandeweg steeds meer betekenis krijgen.

De nieuwsberichten, transcripten en andere zaken zijn absoluut een toevoeging voor het verhaal en zorgen voor meer verdieping. Ze dragen bovendien zeker bij aan het verhogen van de spanning en maken dat je als lezer continu op scherp staat.

Eve staat als hoofdpersonage uiteraard op de voorgrond, maar ook de andere betrokken personages komen qua uitwerking voldoende aan bod en geven een extra laag aan het verhaal.

Met name het gezin dat plots op de stoep staat zorgde ervoor dat de gevoelens van Eve letterlijk voelbaar waren en ik merkte dat ik haar irritatie, paranoia en angst volledig overnam.

Ondanks een goede uitwerking blijven een aantal zaken rondom het verleden van Eve onderbelicht, maar toch vond ik dit geen gemis.

Het verhaal zelf staat als een huis en weet je volledig mee te sleuren in de beklemmende sfeer. Marcus Kliewer schrijft beeldend en gedetailleerd en weet zowel de sfeer als de omgeving en daarnaast de personages absoluut goed over te brengen.

De combinatie van alles is in mijn ogen absoluut briljant. Ik voelde alles, mijn hart zat in mijn keel, ik leefde mee met Eve en werd psychologisch helemaal in de war gebracht. Wat een mind fuck.

Het plot, de twists en het einde vond ik geweldig uitgewerkt en het boek liet mij achter met een naargeestig gevoel dat nog lang bleef hangen.

Wat mij betreft is dit psychologische horror zoals psychologische horror moet zijn.

Conclusie
‘Vroeger woonden wij hier‘ is een onwijs sterk debuut dat smaakt naar meer.

Het is psychologische horror op zijn best en ik ben enorm blij dat dit genre eindelijk meer naar voren komt en dat een Nederlandse uitgever dit vertaald heeft.

De beklemmende sfeer, de psychologische aspecten en de onverklaarbare gebeurtenissen zijn de kracht van dit boek.

Wat is echt, wat niet? En wat zit in het hoofd van Eve en wat niet? Kippenvel momenten gegarandeerd!

Ik ben ongelooflijk benieuwd naar wat Marcus Kliewer nog meer voor ons in petto heeft en ik kijk nu al enorm uit naar een volgend boek!