Het verhaal grijpt je, neemt je mee in liefdesaffaires en tragedie. Met als achtergrond het Engelse platteland, met mooie uitzichten en de schapen in de wei.

Ik geef 4,5 sterren.

Een stukje van het gedicht in het boek:

Levens moet je meten in intensiteit.
Denk aan het mijne
Als een van heerlijk licht en wonderschone pracht.

Het verhaal volgt Beth in de jaren 50 en 60 op het Engelse platteland. We beginnen in het heden, waar Beth is getrouwd met schapenboer Frank Johnson en waar ze wordt geconfronteerd met haar jeugdliefde Gabriel Wolfe, die terugkeert naar Dorset in 1968. Het verhaal wisselt van heden naar verleden, 1955, waarin we meegevoerd worden naar de ontluikende liefde van Beth en Gabriel en hoe ze hun toekomst tegemoet gaan. Verlies en liefde liggen heel dicht bij elkaar en echte liefde overleeft veel, heel veel.

Het boek heeft tragedie, liefdesaffaires en een idyllisch decor. Naar het einde van het boek, gaan je wenkbrauwen omhoog en neemt het een wending die je niet had verwacht. Het is een aangrijpend verhaal, met een lach en een traan, fictie maar zo realistisch en je wil meer.

Clare Leslie Hall heeft met die boek haar debuutroman geschreven, dat heeft ze knap neergezet. Het boek leest makkelijk, met hier en daar een woord wat je wellicht op moet zoeken, maar echt een pageturner. Hall mag van mij meer romans gaan schrijven, echt een aanrader!