Op het puntje van mijn stoel

Ik leefde echt met Maia mee: proberen alle ballen hoog te houden, een moord oplossen op je nieuwe werk, en ondertussen een zoon hebben die vecht voor zijn leven. De dagelijkse dingen gaan ook gewoon door terwijl je wereld op zijn kop staat. Chapeau hoe dit karakter is neergezet!

Ik vond het boek een slowburn, maar op een fijne manier. Je voelt dat er dingen broeien en dat er langzaam meer lijnen samenkomen. Het leest makkelijk weg en ik pakte het boek er vaak even bij als ik een kort moment had. En dan dat einde… ik had totaal niet door hoe het zou aflopen. Elke bladzijde zat ik weer op een ander spoor, waardoor het tot het einde spannend bleef. Ik heb onwijs genoten en dit boek ga ik zeker onthouden. Emelie Schepp heeft me verrast, deze auteur zet ik op mijn lijstje voor een volgend bezoek aan de boekwinkel.