Een intens verhaal over hoop, liefde en nooit opgeven

In ‘De Italiaanse dochter’ ontmoet ik de jonge vrouw Lily. Ze is nog maar net terug in Londen na een lange tijd Nieuw Zeeland. Ze is wijnmaker en heeft daar gewerkt om zoveel mogelijk te leren over het klimaat ten opzichte van de groei en smaak van de druiven. Net zoals haar overleden vader is ze gefascineerd in alles wat met wijn te maken heeft en ze hoopt om hun droom nu alleen verder te zetten om ooit op een dag een eigen wijngaard te bezitten in Engeland.

Ze vindt thuis bij haar moeder een brief die haar rechtstreeks leidt naar een bijeenkomst bij een notaris. Daar hoort ze dat haar overleden grootmoeder geboren was in een tehuis voor ongehuwde moeders en neemt een ongeopend kistje met daarop de naam van haar grootmoeder in ontvangst. Binnenin het kistje zit een handgeschreven papiertje waarvan de inkt reeds wat vervaagd is – maar het lijkt op een recept, in Italiaans schrift. Het andere document is gedeeltelijk afgescheurd van een iets groter artikel waarvan ze enkel de naam Teatro alla Scala kan ontcijferen.

Toevallig ligt haar volgende werkaanbieding aan het Comomeer, Italië bij de Martinelli’s, een legendarische Italiaanse familie die al generaties lang de beste wijnen volgens traditionele wijze maakt. Ze neemt het kistje mee met het idee misschien ter plaatse wel iets meer over haar grootmoeder te ontdekken. Eenmaal aangekomen bij de familie Martinelli wordt ze warm en hartelijk ontvangen. Het overweldigt haar een beetje maar toch voelt ze zich meteen op haar gemak en stiekem wenst ze dat ook zij een grote warme familie had.

Ze wordt verliefd op de prachtige streek met haar oneindige wijngaarden, de warmte van de zuiderse zon en het lekkere eten. Ze voelt zich heerlijk geborgen bij de hechte familie Martinelli en ze kan het ook bijzonder goed vinden met de knappe oudste zoon Antonio. Ze leren elkaar beter kennen tijdens het werk in de wijngaard en genieten op vrije momenten van elkaars gezelschap dat stilletjes aan uitgroeit tot iets moois en intiems.

Tijdens een van de gezamenlijke familiediners vertelt Lily hen het verhaal van het kistje van haar grootmoeder. Eenmaal het grootste werk in de wijngaard en de oogst voorbij is, stemt ze toe dat Antonio haar helpt met de zoektocht naar haar grootmoeders geschiedenis. Ze hebben een afspraak in Theater La Scala in Milaan die hen verder verwijst naar de oudste bakkerij in het stadje Alba in Piëmont. Beetje bij beetje wordt zo de geschiedenis van haar grootmoeder ontrafeld maar verandert dit ook meteen Lily’s leven. Echter weet Lily nog niet echt hoe ze hiermee moet omgaan en welke keuzes ze het best kan maken.

... "We leven vandaag, zonder ons druk te maken om morgen". "Hoe kun jij toch zo relaxed in het leven staan?" vroeg ze. "Dat sta ik niet", antwoordde hij. "Je hebt zelf gezien hoe onrustig ik was rond de tijd dat er geoogst moest worden. Maar hier hebben we niets in de hand. Hier leven we gewoon in het moment en maken we plezier".
Ze voelde haar telefoon in haar tas trillen, maar nam niet op. Wie het ook was, ze zou later wel terugbellen. Antonio had gelijk: ze moest in het moment leven en ervan genieten dat ze nieuwe mensen leerde kennen en dat haar familiegeschiedenis werd herschreven. ...

'De Italiaanse dochter' is een boek dat ik één ruk heb uitgelezen. Het is een prachtig liefdesverhaal geschreven in 2 verschillende tijdlijnen die me diep heeft geraakt.

In de ene tijdlijn leren we Lilly kennen, een jonge vrouw die rouwt om haar overleden vader. Ze wil zijn droom realiseren en komt hierdoor wat vast te zitten, nog niet echt wetende wat zij precies wil in haar leven.

Met de andere verhaallijn keren we terug in de tijd, naar het Italië begin de jaren 30. We lezen het verhaal van 2 jonge tieners, Estee en Felix die elk in een andere wereld leven maar elkaar toevallig ontmoeten. Estee moet kost wat kost de allerbeste ballerina worden en staat onder streng toezicht van haar moeder. Felix is bakkerszoon wiens huwelijkspartner al vast staat sinds de dag dat hij geboren is. Zijn hun gestolen momenten samen meer dan de moeite om niet te vergeten of op te geven of is hun geluk gedoemd om te mislukken?

Ik wil Manon van Oceaanboeken hartelijk danken om ‘De Italiaanse dochter’ aan me voor te stellen te lezen. Het is het eerste deel van ‘De verloren dochters serie‘ – een nieuwe serie met meeslepende liefdegeschiedenissen over de hele wereld. Ik durf toe te geven dat ik eerst wat terughoudend was omdat ik al vaak hoorde dat het een serie is zoals de gekende zussenserie van een andere schrijfster waar ik eerlijk gezegd geen enkele van las omwille van louter persoonlijke smaak en keuzes. Mijn twijfel om 'De Italiaanse dochter' niet te lezen was volkomen onterecht want ik heb met volle teugen genoten van begin tot het eind. Het is mijn eerste kennismaking met Soraya Lane en ik kan haar manier van schrijven linken met Santa Montefiore wat ik persoonlijk een geweldig schrijfster vind.

Zowel de hedendaagse als de historische tijdlijn en de gebeurtenissen in beide lijnen hebben me constant geboeid. Alsook de personages in beide verhaallijnen zijn heel zorgvuldig en diepgaand uitgewerkt.
Soraya Lane weet op een geweldige manier het landschap en de warme gemoedelijke sfeer binnenin de Italiaanse familie te beschrijven dat je je meteen ter plaatse waant en ook kan voorstellen hoe Lily zich voelt. Ook het moeilijke leven van Estee en Felix zet de schrijfster goed neer – ik waande me hier ook écht in het verleden, voelde meteen hun emoties en verdriet en ik begreep hun keuzes zonder te oordelen. De oorlogsperiode komt weinig aan bod waardoor het feelgood-gehalte in het verhaal de bovenhand behoudt.

Deze zomer komt het tweede deel van de serie uit, ‘De Cubaanse dochter’ die ons naar een ander deel van de wereld brengt en ik hoop opnieuw met volle teugen te genieten van Soraya’s boek want ik ben intussen al verkocht (lees verslaafd) aan deze heerlijke feelgood-serie.

#Belgischbookstagrammer #rebekka_leest