Obbe en Darja zijn terug, en hoe!

Op dit boek zat ik al een hele tijd te wachten. Nadat ik vorig jaar De Schaduwsluiper las, wist ik het zeker: ik ben fan. Een echte Oerbloed-fan. Dit laatste deel van de trilogie voelt nog specialer dan de eerdere boeken. We worden namelijk genoemd in het dankwoord! Echt té gek.
Ook in De Leugenvanger weet Rob Koops weer een geweldig spannend verhaal neer te zetten, met mooie aanknopingspunten om mee aan de slag te gaan in de klas. En de illustraties van Maruga? Weer fantastisch. Wat dit deel extra bijzonder maakt, is dat we een inkijkje krijgen in het leven op Droogwaerd, waar de moeder en het broertje van Darja wonen. Een waardevolle toevoeging als je het mij vraagt.
Ergens is het jammer dat het verhaal nu klaar is, maar het is ook bijzonder hoe mooi het afgerond wordt. “Je nek uitsteken, lef tonen, in jezelf blijven geloven en opkomen voor anderen, daar draait het om.” Dan rest mij nog één ding te zeggen: Rob, bedankt!

In het verhaal zijn Obbe en Darja samen met het Zevende Boek onderweg naar de Boekenburcht. Ze reizen met Grote Moktar en wijsgeleerde Gundahart. Onderweg komen ze langs Het Vergeten Moeras. Daar wordt Darja gevangen genomen door Bar Melo Bar en Rafenna.In ruil voor het Zevende Boek weet Obbe haar te bevrijden.
Eenmaal aangekomen in de Boekenburcht ontdekken ze diep onder de grond hoe het Zevende Boek is ontstaan. En wat het al die tijd al probeerde te vertellen. Norgië is in gevaar, al doet Bar Melo Bar er alles aan om met zijn leugens het volk iets anders te laten geloven. Lukt het Obbe, Darja en de rest om hun land te redden en de mensen te overtuigen van de waarheid?

Dit boek is samen te vatten in de woorden: vriendschap, verlies, liefde, terugzien, vooruitkijken, moed, leugens, waarheid.