Een boek als geen ander

Ik zag dit boek liggen in de boekhandel. Liet het eerst nog even liggen. Las er van alles over. En toen moest ik het toch kopen. De kleuren op de omslag spraken me aan en ik zag dat het over pesten ging, helaas nog steeds een actueel onderwerp. Wolf is geschreven door Saša Stanišić, prachtig vertaald door Annemarie Vlaming en voorzien van indrukwekkende zwart-wit-gele illustraties van Regina Kehn. Ik heb het net uit en het duizelt me een beetje, maar dan op een goede manier. Ik heb nog nooit eerder zo’n boek over pesten gelezen. Niet vanuit de pester, niet vanuit de gepeste, maar vanuit de observator. De stijl is vlot, soms poëtisch, en zet je als lezer echt aan het denken. En dat blijft hangen. Het eindigt naar mijn mening wel wat abrupt. Het is een boek dat ik zeker wil inzetten in de klas. Een indrukwekkend boek. Anders dan anders. Vanaf een jaar of 10.

Het verhaal gaat over Kemi. Zijn moeder stuurt hem op zomerkamp. Daar heeft hij totaal geen zin in. Hij haat het bos, de muggen, de stapelbedden, de kampspelletjes, de drukte. En dan blijken ook de pesters van school mee te gaan. De sfeer is meteen weg. Kemi is anders, maar hij heeft “geluk”: Jurg gaat ook mee. Kemi en Jurg delen samen een hut. In Jurg ziet hij iemand die óók anders is, maar die wél wordt gepest door Marko en zijn groepje. Kemi kijkt toe. Hij zegt niets. Doet niets. Misschien omdat hij bang is?
De leiding grijpt niet in. De volwassenen blijven op afstand. Ondertussen krijgt Kemi steeds terugkerende dromen over een wolf. Wat probeert die hem duidelijk te maken? En hoe lang kan Kemi blijven toekijken?

Dit boek is samen te vatten in de woorden: pesten, vriendschap, dapper, denken, voelen, toeschouwer, hulp zoeken.