Dit boek laat je nadenken!

Een maand geleden was ik bij de inspiratie-avond van Meester Mokka. Daar sprak Yorick Goldewijk. Films die nergens draaien kende ik al, maar daar kocht ik ook het boek Albatros. Ik had er al veel over gelezen en gehoord, en dat maakte me extra nieuwsgierig. En na het lezen van dit boek kan ik zeggen: ik snap al die positieve reacties. Wat een verhaal! Ik zat er meteen in en heb het snel uitgelezen. Het boek liet me echt nadenken. Over het leven, over de mensheid. Enerzijds verrot, anderzijds prachtig. Wat zou ik doen als mij dit zou overkomen? Ik kon me zó intens inleven in de personages. Het einde vond ik verrassend, maar het maakte het verhaal juist compleet. Tijdens het lezen bleef ik mezelf dingen afvragen. Dat is voor mij altijd een krachtig teken. Knap werk, Yorick. Echt: wow. Ik heb dit boek inmiddels ook aangeraden aan kinderen uit groep 8. Dat is in mijn ogen ook echt wel de minimale leeftijd.

Het verhaal gaat over Abel. Op een dag wordt hij wakker en zijn alle mensen veranderd in dieren. Abel niet. Zijn moeder is een hert geworden, zijn vader een hond. In het begin kunnen ze nog een beetje met elkaar communiceren, maar al snel is dat ook verdwenen. Wanneer zijn moeder vlucht naar de andere kant van de rivier, gaan Abel en zijn vader (de hond) haar zoeken. Die noordkant van de rivier is een verboden gebied. Er heerst oorlog tussen Noord en Zuid. Aan de overkant vindt Abel een briefje. Om in contact te komen, zoekt hij een walkie-talkie. Zo ontmoet hij Kat: een ouder meisje met een eigen missie. Ze besluiten samen naar Mariposa te reizen, ieder met een ander doel. Vinden ze wat ze zoeken? En kunnen ze zichzelf vinden in een wereld die alles kwijt lijkt te zijn?

Dit boek is samen te vatten in de woorden: hoop, moed, vriendschap, liefde, verzoening, haat, verdriet.