Lezersrecensie
Wat is de toekomst ?
Lars Mytting heeft met zijn laatste boek van de Zuster trilogie alle draden van de drie romans verzameld en samengeweven.
Zoals de Zusterklokken en het Zustertapijt is ook dit boek een pareltje over de leefgemeenschap van Butangen.
Het boek begint ( opnieuw) met een periode uit het leven van de Siamese Hekne tweeling die het Zustertapijt hebben geweven. Het tapijt met de voorspelling van de Skråpånatta / Hellenacht , de dag / nacht des oordeels.
Er is een nieuwe generatie Hekne in Butangen.
Voor Astrid , Tarald en de blinde Esther,de kinderen van Jehans en Ingrid , leven de profetieën van het wandkleed en de klokken nog steeds. Maar ook in de rest van de plattelandsgemeenschap.
Dominee Kai Schweigard inmiddels 80 jaar staat nog steeds op de preekstoel en bewaard het Zustertapijt. Hij worstelt nog steeds met de profetie van zijn dood en het feit dat hij de klokken weggeven heeft.
Dan breekt in Noorwegen de Tweede wereldoorlog uit en ook in Butangen komen de Duitsers.
De gemeenschap valt grotendeels uiteen en er zijn verliezen. Ook willen de Duitsers dat de tweede klok terug gaat naar Dresden.
Astrid en ook de dominee sluiten zich aan bij het verzet.
De vele historische en technologische details in het boek werkten bij mij soms wat vertragend voor wat betreft het lezen.
Wat blijft is een ontroerend verhaal over liefde , familie , traditie en het te begrijpen wat in de toekomst ligt door het tapijt en de klokken.
Liefde die voor zowel Astrid als Kai in alles overstijgend is. Astrid en Kai ,de rode draad in alle boeken.
Het begint met de twee vergroeide zussen en het eindigt met de twee samengeklonken klokken.
De draden zijn afgehecht !
Zoals de Zusterklokken en het Zustertapijt is ook dit boek een pareltje over de leefgemeenschap van Butangen.
Het boek begint ( opnieuw) met een periode uit het leven van de Siamese Hekne tweeling die het Zustertapijt hebben geweven. Het tapijt met de voorspelling van de Skråpånatta / Hellenacht , de dag / nacht des oordeels.
Er is een nieuwe generatie Hekne in Butangen.
Voor Astrid , Tarald en de blinde Esther,de kinderen van Jehans en Ingrid , leven de profetieën van het wandkleed en de klokken nog steeds. Maar ook in de rest van de plattelandsgemeenschap.
Dominee Kai Schweigard inmiddels 80 jaar staat nog steeds op de preekstoel en bewaard het Zustertapijt. Hij worstelt nog steeds met de profetie van zijn dood en het feit dat hij de klokken weggeven heeft.
Dan breekt in Noorwegen de Tweede wereldoorlog uit en ook in Butangen komen de Duitsers.
De gemeenschap valt grotendeels uiteen en er zijn verliezen. Ook willen de Duitsers dat de tweede klok terug gaat naar Dresden.
Astrid en ook de dominee sluiten zich aan bij het verzet.
De vele historische en technologische details in het boek werkten bij mij soms wat vertragend voor wat betreft het lezen.
Wat blijft is een ontroerend verhaal over liefde , familie , traditie en het te begrijpen wat in de toekomst ligt door het tapijt en de klokken.
Liefde die voor zowel Astrid als Kai in alles overstijgend is. Astrid en Kai ,de rode draad in alle boeken.
Het begint met de twee vergroeide zussen en het eindigt met de twee samengeklonken klokken.
De draden zijn afgehecht !
1
Reageer op deze recensie