Waarheid ?

Reserve
Je zult het maar zijn , reserve.
Het is meestal fijn om een reserve te hebben maar om het te zijn is wat anders.
Prins Harry is erg openhartig in zijn boek en geeft een verrassende kijk in het reilen en zeilen van het Britse koningshuis.
Een getraumatiseerde man in alle opzichten. Verlies van z’n moeder en het onverwerkt verdriet hiervan als kind, is de rode draad in het boek.
De druk van het protocol in de gouden kooi is immens en hij zoekt geregeld zijn heil in drugs en drank.
Het invullen van de toekomst als reserve is ook geen vrije keus. Het bleek dat het leger z’n grote passie werd en ook dat werd van hem afgenomen.
Ik betrapte me erop dat ik wat mismoedig werd van het boek.
Soms was er ook een toon van een verongelijkt kind dat z’n zin niet krijgt.
Maar ja de medaille heeft twee kanten, wat is de echte waarheid ?
Dat de Britse pers/ paparazzi meedogenloos is dat staat vast. En dat je daar tegen in wilt gaan kan ik mij heel goed voorstellen.
Maar of dit de manier is om de liefde van zijn familie terug te winnen ?
Ik voel medelijden met deze man , blij dat hij gesteund wordt door een vrouw die , lijkt mij , een sterke intelligente vrouw is.
De flaptekst geeft aan dat het verdriet plaats maakt voor liefde.
Voor mij blijkt dat nog niet echt uit dit boek, maar hoop dat dat voor hem en zijn gezin waarheid mag worden.
Want zoals zijn tante Margaret of als zijn oom Andrew ( destijds ook reserves ) te eindigen wens ik hem niet toe.