Lezersrecensie
De Genocide : een donkere periode uit onze geschiedenis
Herinneren jullie nog de genocide in Rwanda die in 1994 plaatsvond waarbij talloze Tutsi's en gematigde Hutu's werden vermoord door twee Hutu-milities?
Opdat we deze donkere periode uit onze geschiedenis niet zouden vergeten schreef Corinne Vlaminckx 'Tua Culpa'.
Akimana, zelf nog een kind, is één van de slachtoffers van de genocide die naar een tante in Nederland kon vluchten. Ze is volledig getraumatiseerd door de gruwelijkheden die ze meegemaakt heeft en kan moeilijk aarden in de maatschappij. Ze vertrouwt niemand meer en wil dat haar dierbaren altijd bij haar zijn, ze is overbeschermend.
Wanneer 25 jaar later Jamie Michael ontmoet, komen nare herinneringen weer naar boven. De leugens en het geheim dat Jamie al die jaren met haar meedraagt beginnen zwaar te wegen. Zal ze open kaart spelen nu er gevaar dreigt?
Het boek is ingedeeld in drie verschillende verhaallijnen die afwisselend worden verteld. In de eerste verhaallijn volgen we Akimana tijdens de genocide, de tweede verhaallijn gaat over Jamie als tienjarig meisje en de derde verhaallijn is het heden. Bij elk hoofdstuk wordt duidelijk vermeld in welke tijdlijn de lezer zit.
Corinne zet de karakters goed in de verf. Akimana die getraumatiseerd is door de genocide en net zoals zovele andere oorlogsslachtoffers het moeilijk hebben om hun oude leventje van voor de oorlog weer op te nemen. Jamie die als tienjarige belooft een geheim te bewaren en die niet beseft dat daardoor levens van anderen een totaal andere wending kunnen geven. Nu ze volwassen is, begint ze te twijfelen of ze wel juist gehandeld heeft. Perry die volledig ontredderd is, wegvlucht uit Nederland en zijn gevoelens, zijn verdriet probeert te onderdrukken door zich alle dagen lazarus te drinken.
Thema' zoals oorlog, verdriet, scheiding, trauma's vind je overvloedig terug. Corinne schrijft op zo'n filmische wijze dat je als het ware getuige bent bij bv de genocide. De gruwelijkheden gaat ze niet uit de weg en komt dan ook des te harder binnen.
Met Tua Culpa is Corinne Vlaminckx erin geslaagd om toch eens stil te staan bij de gruwelen die in de wereld plaats vinden. Door de vele oorlogstelevisiebeelden wordt je bijna immuun en vergeet je soms wat voor leed en trauma's dit allemaal bij de slachtoffers teweegbrengt. Corinne eindigt haar boek met een lijstje van de leiders die op macht uit zijn. Nooit gedacht dat er zoveel waren.
Tevens voegt ze als afsluiter nog een prachtige duidelijke brief aan Poetin. Hopelijk, Corinne, leest hij dit ooit en begint zijn geweten te knagen, zodat er eindelijk eens een einde komt aan al die waanzinnige, nutteloze oorlogen.
Opdat we deze donkere periode uit onze geschiedenis niet zouden vergeten schreef Corinne Vlaminckx 'Tua Culpa'.
Akimana, zelf nog een kind, is één van de slachtoffers van de genocide die naar een tante in Nederland kon vluchten. Ze is volledig getraumatiseerd door de gruwelijkheden die ze meegemaakt heeft en kan moeilijk aarden in de maatschappij. Ze vertrouwt niemand meer en wil dat haar dierbaren altijd bij haar zijn, ze is overbeschermend.
Wanneer 25 jaar later Jamie Michael ontmoet, komen nare herinneringen weer naar boven. De leugens en het geheim dat Jamie al die jaren met haar meedraagt beginnen zwaar te wegen. Zal ze open kaart spelen nu er gevaar dreigt?
Het boek is ingedeeld in drie verschillende verhaallijnen die afwisselend worden verteld. In de eerste verhaallijn volgen we Akimana tijdens de genocide, de tweede verhaallijn gaat over Jamie als tienjarig meisje en de derde verhaallijn is het heden. Bij elk hoofdstuk wordt duidelijk vermeld in welke tijdlijn de lezer zit.
Corinne zet de karakters goed in de verf. Akimana die getraumatiseerd is door de genocide en net zoals zovele andere oorlogsslachtoffers het moeilijk hebben om hun oude leventje van voor de oorlog weer op te nemen. Jamie die als tienjarige belooft een geheim te bewaren en die niet beseft dat daardoor levens van anderen een totaal andere wending kunnen geven. Nu ze volwassen is, begint ze te twijfelen of ze wel juist gehandeld heeft. Perry die volledig ontredderd is, wegvlucht uit Nederland en zijn gevoelens, zijn verdriet probeert te onderdrukken door zich alle dagen lazarus te drinken.
Thema' zoals oorlog, verdriet, scheiding, trauma's vind je overvloedig terug. Corinne schrijft op zo'n filmische wijze dat je als het ware getuige bent bij bv de genocide. De gruwelijkheden gaat ze niet uit de weg en komt dan ook des te harder binnen.
Met Tua Culpa is Corinne Vlaminckx erin geslaagd om toch eens stil te staan bij de gruwelen die in de wereld plaats vinden. Door de vele oorlogstelevisiebeelden wordt je bijna immuun en vergeet je soms wat voor leed en trauma's dit allemaal bij de slachtoffers teweegbrengt. Corinne eindigt haar boek met een lijstje van de leiders die op macht uit zijn. Nooit gedacht dat er zoveel waren.
Tevens voegt ze als afsluiter nog een prachtige duidelijke brief aan Poetin. Hopelijk, Corinne, leest hij dit ooit en begint zijn geweten te knagen, zodat er eindelijk eens een einde komt aan al die waanzinnige, nutteloze oorlogen.
1
Reageer op deze recensie
