Een paarlen aanwinst op de boekenplank.

‘Nachtblauw’ begint met Catrijn, die langzaamaan afscheid neemt van de plaats De Rijp, waar ze geboren en getogen is. Ze heeft het besluit genomen naar Alkmaar te vertrekken, om daar een nieuw leven op te bouwen. Helaas gaan haar plannen in Alkmaar niet door. Gelukkig wordt haar een nieuw plan aangeboden, maar dan wel in Amsterdam. Achteraf bleek Amsterdam slechts een tussenstop te zijn, omdat ze later in Delft haar heim vindt. De belangrijkste reden dat Catrijn De Rijp verlaat, blijft een lange tijd voor de lezer verborgen. Dit is een van de argumenten om de hoge mate van spanning van ‘Nachtblauw’ aan te duiden. De spanning kan nog verder beargumenteerd worden. Het verhaal op zich zorgt er al voor dat je als lezer telkens door wilt blijven lezen. Haat en liefde zorgen voor angst of nieuwsgierigheid, maar ook problemen als brand kunnen veel spanning bezorgen. Ook als de pest door de Republiek rond raast, lees je in sneltreinvaart door. Dit is wellicht tegen je verwachtingen vooraf in, als je denkt aan een historische roman.

‘Nachtblauw’ biedt een goede sfeer van de Gouden Eeuw. De Republiek is welvarend en de mensen hebben het er goed. De steden zijn goed op orde en de handel wordt goed bedreven. De Republiek loopt voorop met in de schilderkunst en scheepvaart. In ‘Nachtblauw’ kun je als lezer bijbenen met de oorsprong van het Hollands blauw, ofwel het latere Delfts blauw. Uiteraard heeft de fantasie van Van der Vlugt flinke parten gespeeld; ze schrijft op een heerlijke manier hoe het Blauw geboren hád kunnen worden. Het is prachtig als lezer een fijn gevoel te hebben om dit mee te mogen maken. Vooral door de uitstekende sfeerbeleving die Van der Vlugt heeft gebracht, is ‘Nachtblauw’ een leesfeestje.

Geen enkele zin is saai. Geen moment denk je als lezer: daar mag wel wat meer pit in. Van der Vlugt heeft veel nazoekwerk in omgeving, gebeurtenissen en personages gedaan, wat zorgt voor een verdieping van de inhoud van het verhaal. Door de combinatie tussen waargebeurd en zelfverzonnen heeft Van der Vlugt goed aangevoeld wanneer wat moest gebeuren. Ze heeft een juiste balans gevonden in gebeurtenissen. Een valkuil had kunnen zijn dat er teveel personages en gebeurtenissen op één hoop zouden komen, maar Van der Vlugt heeft dit gelukkig gedoseerd. Van der Vlugt heeft al met al een heel sterk en meeslepend verhaal gebracht.
​