Meer dan een boek

Bij een recensie gaat het erom dat je schrijft wat jij van het boek vindt. In dat geval ben ik snel klaar. Ik kan me helemaal vinden in de recensie van Greet Braem. Niets op aan- of op te merken. Goed gedaan. Waarom dan nog een recensie schrijven; vraag ik me af en met mij jullie wellicht. Omdat iets aan mij knaagt.

Natuurlijk weten de meeste mensen dat ze deugen. Sterker nog waarschijnlijk denkt iedereen van zich zelf dat hij of zij deugt. En toch vinden velen onder ons dat bijvoorbeeld moslims, negers, Duitsers of Amerikanen niet deugen. En dat alles door een slechte ervaring, het nieuws, berichten in de media of de buur- man/vrouw.. Dat is menselijk.
Natuurlijk zijn er ook mensen, die het geen goed boek vinden. Te oppervlakkig, te lang of zelfs het boek overbodig vinden. En hoe zit het met de mensen, die het een goed boek vinden. Kijken zij allen geen nieuws (meer), rijken zij de hand. Kortom zorgen zij er voor dat deze andere gedachtengang zich als een olievlek verspreid. Ik weet het niet en dat is wellicht wat er aan mij knaagt.

Mijn Nederlandse vrouw en ik wonen nu 5 jaar in het grootste moslim land in de wereld. In een klein dorpje. We hebben ons verwonderd over het wantrouwen tussen expats en de lokale mensen, maar ook over het onderlinge wantrouwen. We hebben daar echt last van gehad, omdat ook wij met dat wantrouwen werden bejegend. Vanaf het begin hebben we alle mensen met respect behandeld en hebben we daar waar mogelijk, in overleg met de burgemeester, de armsten in ons dorp geholpen. Nieuws kijken we al heel lang niet meer. Op Facebook, Twitter of Instagram zitten we bewust niet. Nu 5 jaar later zegt 90% van de mensen in ons dorp dat we goede mensen zijn en is daardoor het vertoeven hier voor ons aangenaam geworden.

Hoe geweldig zou het niet zijn als dit boek meer dan een boek blijkt te zijn, wat gelezen wordt en vervolgens niet terzijde wordt gelegd. Dit boek heeft alles in zich om daartoe uit te groeien.