Een tussendoortje als thriller.

Bij de ingang van het perron stond een meisje bovenaan de trap. Voordat ze het beseft, ligt ze samen met anderen gewond beneden. Het meisje is bang en moet zorgen dat ze vlug wegkomt, voordat iemand haar aanspreekt en zij de schuld krijgt. Een getuige meldt aan de politie dat het geen val is, maar dat het meisje geduwd werd. Waarom en door wie? Dit probeert rechercheur Ginny uit te zoeken en beseft al vlug dat dit geen gewone zaak is. Terwijl ze probeert om een jarenlang geheim af te schermen, loopt haar eigen gezin gevaar en maakt uiteindelijk een afspraak met de dader, want hij is heel dichtbij. Ginny denkt dat ze het eindstation gehaald heeft, want haar Rosa en baan zijn gered, maar er duikt een nieuw probleem op.

Het boek “Eindstation” is een boek met spanning en actie. Als hoofdpersonage moet ze, Ginny als rechercheur, de zaak oplossen en dit is niet zo gemakkelijk als je zelf iets geheimhoudt. Ze worstelt met haar geheim van ongeveer 20 jaar geleden. Haar hele leven staat op haar kop want ze staat samen met haar dochter Rosa op een foto in de lokale krant. Haar grootste droom was om rechercheur te worden en dit is gelukt, maar kan ze dit nog blijven doen? In het begin van het boek word je hiermee geconfronteerd en zo ben je direct nieuwsgierig naar wat er gebeurd is en waarom ze bang is voor haar gezin. De titel, in het rood, op de cover is de rode draad in het verhaal, het is voor haar een vervloekte plaats.

De schrijfstijl vond ik wel fijn en het verhaal leest vlot, maar ik stoorde mij aan de herhalingen en hierdoor zakte de spanning ook wat weg. Een leuk boek voor tussendoor maar er zou misschien meer inzitten mochten bepaalde stukken nog eens herschreven worden. Het verhaal verloopt chronologisch met af en toe een flashback en dit is zeker nodig om het verhaal te begrijpen. Ik had gehoopt op een mooi slot maar helaas blijkt het een open einde te zijn.