Spannende psychologische thriller!

Het verhaal bestaat uit 3 delen en is onderverdeeld in verschillende korte hoofdstukken. Elk hoofdstuk is geschreven vanuit het perspectief van een personage, namelijk Alexandra, Demi en Jacob. Ondertussen leer je de hoofdrolspelers beter kennen, zowel in het heden als in het verleden (bij Alexandra en Demi in toen en nu en bij Jacob vanaf 1992). Dit werd heel duidelijk aangegeven waardoor het verhaal goed te volgen is. Niet alleen door de korte hoofdstukken kan je het boek moeilijk wegleggen, maar ook door de ontvoeringen.

Doorheen het verhaal blijft het mysterieus en blijft je hoofd verder nadenken over de verschillende gebeurtenissen en hoe die in elkaar passen. Dit heeft de auteur heel goed gedaan, een mooi puzzelwerk van haar. Ze beschrijft de (gruwelijke) gebeurtenissen met een subtiele en heel fijne schrijfstijl. Het boek begint met “De dood suggereert het einde, maar het is slechts een begin” en dan vervolgens een spannende proloog.

Het eerste deel start met het hoofdpersonage Alexandra, een succesvolle zakenvrouw en mama van Max, die wordt ontvoerd maar de ontvoerder is onbekend voor haar. Nochtans weet hij wel veel over haar. In het verhaal wordt nog een ander meisje ontvoerd, Demi een meisje van 16. Ook zij heeft geen idee wie de ontvoerder is. Maar ook over haar weet hij veel.

Alexandra en Demi kennen elkaar niet, maar worden wel samen gevangengehouden in een kamer die ze de “papegaaienkooi” gaan noemen. De band tussen de twee vrouwen is erg bijzonder: ze kennen elkaar niet, maar toch hebben ze elkaar nodig en moeten ze elkaar vertrouwen in deze moeilijke situatie waarin ze niet helder kunnen denken. Ze blijven doorzetten! Een heel sterk (psychologisch) plot van begin tot einde. De spanning, angsten, radeloosheid en de pijn komen hard binnen.