Wie ben je

Ooit gelukkig is het vervolg op Nooit ziek geweest, het boek over Klaas Dijkshoorn de vader van Nico. De relatie tussen Nico en zijn vader was niet goed en dat blijkt ook duidelijk uit het boek wat behoorlijk hard was. Het plan van Nico is eigenlijk om een mooi boek over zijn moeder te gaan schrijven maar al vrij snel komt hij er achter dat hij eigenlijk heel weinig over Nel weet. Alles wat hij weet is onlosmakelijk toch ook met Klaas verbonden. Hij weet alleen dat ze ooit gelukkig is geweest toen ze als jong meisje in Zwitserland is geweest, maar hij weet bijvoorbeeld helemaal niet waarom ze daar eigenlijk geweest is. En was ze echt gelukkig met Klaas?

Als lezer merk je al snel, ook zonder eerst het boek over Klaas gelezen te hebben, dat de gezinssituatie bij de Dijkshoorntjes voor Nico in ieder geval niet optimaal was. Alles draaide in het gezin om honkbal en waar de andere zonen hier ook interesse in hadden was oudste zoon Nico helemaal niet gecharmeerd van honkbal en zat hij altijd met zijn neus in de boeken en hield hij van muziek maken. Er was zowel van zijn vader als van zijn moeder geen enkele interesse in wat Nico dan misschien bezig hield en dat stoort hem nog altijd mateloos. Maar tegelijkertijd vraagt hij zich gedurende het boek ook af wat voor interesse hij dan in Nel gehad heeft bijvoorbeeld, hij weet nagenoeg niets van haar. Wat voor persoon maakt dat hem eigenlijk zelf?

Het boek gaat in beginsel over Nel maar uiteindelijk is het vooral een boek over Nico geworden. Je zou kunnen zeggen dat hij met het schrijven van het boek een stukje van de ware Nico heeft gevonden, dat hij door allerlei omstandigheden gedwongen werd om ook over zijn eigen tekortkomingen na te denken in plaats van alleen maar negatief over zijn beide ouders te praten.

Het leest alsof je Nico hoort praten, het is in spreektaal geschreven dus geen onnodig lange ingewikkelde zinnen, gewoon alles recht-toe-recht-aan. Voor veel mensen zullen er herkenbare passages voorkomen, die soms zelfs ontroerend kunnen zijn. Nico noemt zelf de beide boeken een familie-kroniek en dat is ook precies wat het is!