Een geestige roman met een vlotte schrijfstijl

Vincent Kortmann heeft met zijn debuut Tussenzus een vlot verhaal weten te schrijven. In dit verhaal vertelt Kortmann het verhaal van Tommie Boezerman en zijn stiefzus Cleo. Nadat Tommie zich heeft uitgeschreven van de middelbare school weet hij eigenlijk niet wat hij met zijn leven aan moet. Cleo weet daarentegen wel waar zij voor staat en wat ze in het leven wil. Ze is heel begaan met het milieu en probeert zich met haar eigenwijze karakter hier voor in te zetten. Waar zijn verzet stil is, maakt Cleo haar verzet goed duidelijk.

Ik ben eigenlijk door dit boek heen gevlogen. Het verhaal is heel begrijpelijk en helder geschreven, waardoor de 271 pagina’s zo uit waren. De schrijfstijl van Vincent verdient dan ook zeker pluspunten. Daarnaast is het interessant dat Kortmann eigentijdse onderwerpen weet te verwerken op een originele manier. Hij heeft een gebroken gezin gecreëerd, maar door het gebrek aan ouderlijk toezicht maken de personages een aparte ontwikkeling door. Ook de fascinatie voor het milieu bij het pubermeisje Cleo vond ik goed gekozen. Op deze manier krijgt dit belangrijke aspect aandacht en zorgt het voor een aparte ontwikkeling in vergelijking met pubermeisjes in andere verhalen.

Naar mijn mening was de spanning in de verhaallijn niet optimaal uitgewerkt. Door de schrijfstijl ging ik snel door het verhaal heen, maar soms vroeg ik mij wel af wat er nou eigenlijk gebeurd was. Wanneer bepaalde gebeurtenissen beter waren uitgewerkt, had het einde nog spectaculairder kunnen zijn. Enerzijds droeg dit soms wel bij aan mijn inleving bij de personages, maar anderzijds werd het verhaal voor mij saaier. Tot slot is de uitwerking van één personage voor mij onderbelicht gebleven: Tommie’s moeder.

Concluderend is deze roman zeker het lezen waard, mede door de schrijfstijl van Vincent Kortmann en de opgevoerde spanning aan het einde van het verhaal.