Confronterend, teder en rauw

“Wat heeft het voor zin om nieuwe vrienden te maken als ze sterven voordat we elkaar leren kennen? Het is zwaar om steeds je zwarte kleren te moeten laten stomen voor weer een uitvaart, de ene nog voorspelbaarder dan de andere.”

Momenten voor de eeuwigheid van De Noorse Kjersti Anfinnsen is een prachtig inkijkje in het leven van de (bijna) negentigjarige Birgitte. Zij heeft zich haar leven lang geconcentreerd op haar werk als hartchirurg. Het was een harde wereld waarin ze als vrouw zo vaak moest knokken voor haar plaatsje tussen de mannelijke elite. Ze had geen tijd voor een huwelijk of kinderen. Na haar leven in Noorwegen en in de Verenigde Staten woont ze nu in Parijs. Birgitte blikt terug op haar jeugd, haar familie en haar werk. En wat brengt de toekomst haar nog? Is nog plaats voor Javier in haar leven?

“Ik loop hier te fantaseren over een laatste liefde in het leven, maar misschien is het allemaal maar een grandioze verbeelding die mijn hersenen uit verveling construeren.”

Momenten voor de eeuwigheid is geen doorlopend verhaal, maar een aaneenschakeling van korte fragmenten. Deze momentopnames zijn zowel teder als rauw. Met een verrassend humoristisch trekje wordt er over serieuze zaken nagedacht. Als lezer moet je wel dat vleugje heerlijk cynisme weten te waarderen. In het begin lees je de fragmenten nog met een schaterlach, maar het wordt toch steeds ernstiger en triestiger, er komt steeds meer leegte in het leven van Birgitte. Ze is eerlijk over de fouten die ze heeft gemaakt en beseft dat ze voor een comfortabeler had leven kunnen kiezen. Het online contact met haar zus is soms hilarisch én tegelijkertijd schrijnend. Enkel haar poetsvrouw, kapper en restauranthouder Colin en Javier brengen haar een beetje menselijk gezelschap. Het verglijden van de tijd, de aftakeling en de eenzaamheid zorgen voor steeds meer frustratie. De nuchtere en realistische kijk van Birgitte op het ouder worden en de onvermijdelijke dood is zeer confronterend.

Momenten voor de eeuwigheid doet je stilstaan bij het leven. Het belang van liefde, aandacht, menselijk contact, respect voor ouderen,… Het komt allemaal op zo’n bijzonder aangrijpende, nuchtere en confronterende manier aan bod. Prachtige momenten die mij enorm hebben geraakt…

“Er zijn niet veel tekenen die erop wijzen dat mij in dit leven nog iets moois zal overkomen. Of de wereld, trouwens. Maar merkwaardig genoeg geef ik de hoop op een wonder niet op.
Je leert het ook nooit.”