Neuengamme en de ramp in de Lübecker Bocht - een persoonlijke getuigenis

Het opzienbarende levensverhaal van Wim Aloserij begint in de jaren twintig van de vorige eeuw, waar hij opgroeit in een van de armste buurten van Amsterdam; Kattenburg. Hij gaat aan de slag als slagersknecht en dan breekt de oorlog uit. Wim probeert onder zijn oproep voor de Duitse tewerkstelling uit te komen en aanvankelijk lukt dit. Zelfs als hij toch in Duitsland belandt, weet hij op zekere dag weer terug te keren naar Nederland, waar hij op een boerderij vertoeft en onder de grond overnacht in een kist. Als hij in handen van de bezetter valt, wordt hij uiteindelijk gedeporteerd naar werkkamp Neuengamme, in de buurt van Hamburg. In dit kamp met het motto 'vernietiging door arbeid' worden dwangarbeiders te werk gesteld onder de meest verschrikkelijke omstandigheden. Het buitenkamp Husum-Schwesig is zo mogelijk nog erger. De kampbewaarders mishandelen en vermoorden gevangenen, er is nauwelijks wat te eten, er heersen besmettelijke ziektes en ziekenzorg en hygiëne zijn er niet. Ternauwernood weet Wim hier te overleven, op kleine voedselrantsoenen van slechte kwaliteit. Als het Derde Rijk wankelt, in de aprildagen van '45, wordt een order van Reichsführer SS Himmler uitgevoerd, die gelastte de kampen te ontruimen en geen van de gevangenenen in geallieerde handen te laten vallen. De gevangenen van Neuengamme -onder wie veel mannen die tijdens de razzia van Putten waren opgepakt- worden getransporteerd naar de haven van Lübeck, waar ze ingescheept werden op drie schepen: de Thielbek, de Athens en de Cap Arcona. Wim zat op dat laatste schip. Kort daarop voeren de piloten van de Britse RAF er een bombardement op af, niet wetende dat zich aan boord van de schepen duizenden gevangenen bevinden...Hier vielen duizenden slachtoffers.

De overlevingsstrijd van Wim Aloserij is een adembenemend verhaal, dat je niet meer loslaat. Hij keerde in 2018 nog terug naar Neuengamme. Vlak voor hij een herdenking bij zou wonen, overleed hij op 94-jarige leeftijd in een hotel in Hamburg. Frank Krake kon zijn verhaal optekenen en het is een indrukwekkend ooggetuigenverslag geworden van een overlevende.