Een stad die altijd verandert

Fascinerende biografie van een stad die zich vanuit de economische crisisjaren tachtig zich langzamerhand ontpopte tot een mondaine wereldstad.
Amsterdam is een conglomeraat geworden, waar altijd gebouwd wordt. Daar ging vanaf de jaren zeventig een ingrijpende stadsvernieuwing en grootschalige sloop aan vooraf, terwijl in sommige buurten, zoals de Dapperbuurt en De Pijp de bewoners in actie kwamen omdat ze het karakter van hun buurt wilden bewaren. Niet overal werd uiteindelijk gesloopt, alleen de panden die in hele slechte staat waren, sneuvelden. Nieuwe wijken zoals Bijlmermeer en Buitenveldert verrezen. Amsterdam Zuid-Oost (Bijlmer) werd nooit echt een succes en in het boek wordt ingegaan op de oorzaken daarvan.
Gentrificatie ging als een rode draad door de stadsvernieuwing lopen: buurten kregen een andere samenstelling en sociale huurwoningen verdwenen op grote schaal. Huizen werden uiteindelijk in de jaren tien en twintig van deze eeuw voor veel mensen onbetaalbaar.
Amsterdam, een stad met haar rijke geschiedenis en oude grachtenpanden, is een stad van uitersten met ook kille, onwerkelijk aandoende stadsdelen zoals de Zuidas.
Veel aandacht is in dit boek weggelegd voor de Amsterdamse kraakbeweging en waar zij voor stond en hoe de politiek door de jaren heen haar visie en plannen voor de stad ontvouwde.