Een prachtige emotionele rollercoaster

Namens uitgeverij BenjaBooks mocht ik Hannah, het nieuwste boek van Gaby Rasters lezen en recenseren.

Hannah; een rollercoaster aan emoties, maar ook voor mij persoonlijk een van de beste boeken die ik de afgelopen tijd heb gelezen.

Ik vind het persoonlijk altijd bewonderenswaardig als een auteur een boek op mij kan laten overkomen alsof ik zelf middenin het verhaal staat. En Gaby heeft dat met dit verhaal zeker voor elkaar gekregen.

Het verhaal is opgedeeld in drie delen. Het eerste gedeelte lees je vanuit Maaike. Vervolgens lees je het verhaal vanuit Oscar, en als laatste gedeelte lees je vanuit Kim.
Gaby laat in alle drie de delen verschillende aspecten terugkomen waaronder het leven als alleenstaande moeder, een nieuwe relatie, een samengesteld gezin, rouwverwerking, oude liefdes terugvinden én jezelf opnieuw vinden.
Alles is met evenveel gevoel, liefde en respect vormgegeven. Gaby heeft tot het kleinste detail aan toe het verhaal zo levendig en gevoelig geschreven dat het leek alsof ik er gewoon zelf middenin zat.

De personages waren ook allemaal voor dit verhaal gemaakt. De hoofdpersonages Maaike, Oscar en Kim waren tot in de puntjes neergezet. Vanaf de eerste “ontmoetingen” heb ik deze personages, maar ook de andere personages in mijn hart gesloten.
De personages hebben allemaal hun eigen karakter, wat het ook weer wat extra diepgang gaf. In dit verhaal krijgen de personages ook te maken met een heftige en indrukwekkende gebeurtenis, namelijk het overlijden van Maaike.
Gaby heeft met dit verhaal ook laten zien hoe verschillend iedereen hier mee om gaat, en daar is geen goed of slecht in. De personages gaan door een diep dal, maar kruipen hier ieder op hun eigen manier ook weer uit. Hierdoor werd de ontwikkeling van de personages in het verhaal ook weer sterk benadrukt.

Door de chronologische opbouw van het verhaal leef je echt mee met Maaike, Oscar, Kim en de andere personages.
Als het verhaal over gaat naar een nieuw gedeelte maakte je best een redelijke tijdssprong. Toch heb ik dit niet als storend ervaren, of dat er informatie ontbrak. Gaby zorgde er gewoon voor dat dit allemaal vloeiend in elkaar overliep.

In het verhaal komen natuurlijk veel emoties aan bod. Dit heb ik als lezer zelf ook echt ervaren. Het ene moment zat ik met een brok in mijn keel te lezen, en het andere moment had ik weer glimlach.
Dit verhaal had het gewoon allemaal.