Lezersrecensie
Een spannende reis door Italië
.5
Namens uitgeverij AW Bruna mocht ik Een steek door het hart – geschreven door Piergiorgio Pulixi – lezen en recenseren, waarvoor bedankt.
In ‘Een steek door het hart’ wordt je meegenomen in de wereld van Mara Rais en Eva Groce; twee Italiaanse rechercheurs. Ze leiden samen met criminoloog Vito Strega een onderzoek wat heel Italië in zijn greep houdt. Zij moeten alles op alles zetten in de jacht op hun vijand. Niet alleen lijkt deze vijand ongrijpbaar; ook wint deze vijand razendsnel populariteit.
Een steek door het hart is het tweede deel in de ‘Mara Rais en Eva Groce’ serie. Het eerste deel ‘Het eiland van de zielen’ heb ik niet gelezen, dus begon ik ook volledig blanco aan dit verhaal. Piergiorgio Pulixi was voor mij dan ook een onbekende auteur, maar ik moet zeggen dat ik positief verrast ben.
Dit boek is zoals ik al vermelde het tweede deel in een serie. Het eerste deel heb ik niet gelezen, maar toch had ik niet het gevoel dat ik veel achtergrondinformatie miste.
De personages Mara, Eva en Vito zijn alsnog erg beeldend en gedetailleerd beschreven. Ook wordt er redelijk wat aandacht besteed aan hun achtergronden, waardoor je ze in een korte tijd al vrij goed leert kennen. Of dat er dus vanuit boek één veel herhaling in zit kan ik niet beoordelen, maar ik vind het in deze wel prettig dat er in dit deel ook veel aandacht werd besteed aan de vormgeving van de personages.
De verhaallijn en hoe het verhaal is opgebouwd vond ik ook erg krachtig en prettig om te ervaren.
De auteur maakt in het verhaal veel afwisseling binnen de personages van waaruit je het verhaal ervaart. Ook speelt het verhaal zich af op wisselende plaatsen, waardoor je ook gevoelsmatig een reis door Italië maakt.
Niet alleen lees je het verhaal vanuit Mara, Eva en Vito, maar het wordt ook beschreven vanuit de slachtoffers én dader. Door deze afwisselingen zat er vanaf begin af aan ook een prettig tempo in het verhaal.
Het verhaal is opgedeeld in drie kenmerkende delen voor het verhaal. In het eerste deel maak je vooral kennis met de personages en de verhaallijn. In het tweede gedeelte vormt dit zich verder. In het derde en laatste deel gaat het naar een ontknoping, die toch wel erg spannend was.
Persoonlijk had de minste connectie met het middenstuk. Op een paar uitschieters na vond ik dit gedeelte een beetje eentonig en voelde het ook regelmatig “zwaar” aan. Het verhaal heeft 510 bladzijdes, en na mijn mening had vooral het middenstuk wel wat ingekort kunnen worden. Over het algemeen had het verhaal een prettig tempo waarin het zich ontwikkelde, maar in het middenstuk viel dat voor mijn gevoel een beetje weg.
In het verhaal komen ook redelijk wat Italiaanse uitspraken en gezegdes aan bod. Enerzijds vond ik dit een goede zet van de auteur, want hierdoor werd het nog meer duidelijk in welke regio het verhaal zich afspeelt. Anderzijds voelde het soms ook een beetje chaotisch aan, omdat na mijn idee niet alles even vlekkeloos vertaald was.
Het verhaal sluit af met een onwijs goede epiloog, waardoor mijn interesse naar het hopelijk volgende deel al direct werd gewekt.
Ik kijk dan ook met een positieve blik terug op dit verhaal. Het heeft mij zeker op de goede manier weten te verrassen. En ik gok dat dit niet het eerste en laatste boek is geweest wat ik van deze auteur heb gelezen.
Namens uitgeverij AW Bruna mocht ik Een steek door het hart – geschreven door Piergiorgio Pulixi – lezen en recenseren, waarvoor bedankt.
In ‘Een steek door het hart’ wordt je meegenomen in de wereld van Mara Rais en Eva Groce; twee Italiaanse rechercheurs. Ze leiden samen met criminoloog Vito Strega een onderzoek wat heel Italië in zijn greep houdt. Zij moeten alles op alles zetten in de jacht op hun vijand. Niet alleen lijkt deze vijand ongrijpbaar; ook wint deze vijand razendsnel populariteit.
Een steek door het hart is het tweede deel in de ‘Mara Rais en Eva Groce’ serie. Het eerste deel ‘Het eiland van de zielen’ heb ik niet gelezen, dus begon ik ook volledig blanco aan dit verhaal. Piergiorgio Pulixi was voor mij dan ook een onbekende auteur, maar ik moet zeggen dat ik positief verrast ben.
Dit boek is zoals ik al vermelde het tweede deel in een serie. Het eerste deel heb ik niet gelezen, maar toch had ik niet het gevoel dat ik veel achtergrondinformatie miste.
De personages Mara, Eva en Vito zijn alsnog erg beeldend en gedetailleerd beschreven. Ook wordt er redelijk wat aandacht besteed aan hun achtergronden, waardoor je ze in een korte tijd al vrij goed leert kennen. Of dat er dus vanuit boek één veel herhaling in zit kan ik niet beoordelen, maar ik vind het in deze wel prettig dat er in dit deel ook veel aandacht werd besteed aan de vormgeving van de personages.
De verhaallijn en hoe het verhaal is opgebouwd vond ik ook erg krachtig en prettig om te ervaren.
De auteur maakt in het verhaal veel afwisseling binnen de personages van waaruit je het verhaal ervaart. Ook speelt het verhaal zich af op wisselende plaatsen, waardoor je ook gevoelsmatig een reis door Italië maakt.
Niet alleen lees je het verhaal vanuit Mara, Eva en Vito, maar het wordt ook beschreven vanuit de slachtoffers én dader. Door deze afwisselingen zat er vanaf begin af aan ook een prettig tempo in het verhaal.
Het verhaal is opgedeeld in drie kenmerkende delen voor het verhaal. In het eerste deel maak je vooral kennis met de personages en de verhaallijn. In het tweede gedeelte vormt dit zich verder. In het derde en laatste deel gaat het naar een ontknoping, die toch wel erg spannend was.
Persoonlijk had de minste connectie met het middenstuk. Op een paar uitschieters na vond ik dit gedeelte een beetje eentonig en voelde het ook regelmatig “zwaar” aan. Het verhaal heeft 510 bladzijdes, en na mijn mening had vooral het middenstuk wel wat ingekort kunnen worden. Over het algemeen had het verhaal een prettig tempo waarin het zich ontwikkelde, maar in het middenstuk viel dat voor mijn gevoel een beetje weg.
In het verhaal komen ook redelijk wat Italiaanse uitspraken en gezegdes aan bod. Enerzijds vond ik dit een goede zet van de auteur, want hierdoor werd het nog meer duidelijk in welke regio het verhaal zich afspeelt. Anderzijds voelde het soms ook een beetje chaotisch aan, omdat na mijn idee niet alles even vlekkeloos vertaald was.
Het verhaal sluit af met een onwijs goede epiloog, waardoor mijn interesse naar het hopelijk volgende deel al direct werd gewekt.
Ik kijk dan ook met een positieve blik terug op dit verhaal. Het heeft mij zeker op de goede manier weten te verrassen. En ik gok dat dit niet het eerste en laatste boek is geweest wat ik van deze auteur heb gelezen.
1
Reageer op deze recensie