Lezersrecensie
Prima opzet, iets te chaotisch
Namens uitgeverij Volt mocht ik ‘Niet mijn schuld’ – het nieuwste boek van Victoria Selma – ontvangen als recensie-exemplaar, waarvoor nogmaals bedankt.
Als ik mijzelf nu de vraag stel of ik Niet mijn schuld een goed boek vond, dan vind ik deze vraag best lastig om te beantwoorden.
Niet mijn schuld is een verhaal met een boeiende en diepgaande verhaallijn.
Door het korte hoofdstuk waar het verhaal mee begint was ik al direct nieuwsgierig naar het vervolg van het geheel. De verhaallijn wisselt zich een beetje tussen het heden en het verleden van Sophie, waarbij het verleden toch wel de overhand heeft.
Je leest het verhaal vanuit het ik-personage van Sophie.
Victoria Selman heeft dit personage op een prettige manier in het verhaal gezet. Het lijkt echt alsof Sophie haar verleden aan het vertellen is. Hierdoor wist het verhaal mij denk ik ook wel continue te blijven boeien, omdat ik de setting van hoe het personage is neergezet erg kon waarderen. Verder is Sophie een personage welke realistisch is neergezet en levendig aanvoelt. Haar emoties worden duidelijk neergezet, waardoor er een helder beeld van haar personage is.
Toch miste ik iets waardoor ik het verhaal op sommige momenten qua vormgeving best vermoeiend vond om te lezen. Voor mijn gevoel ging het een beetje van hot naar her, en zat er qua vormgeving niet echt veel rust in. Persoonlijk had ik ook iets meer willen lezen betreft de momenten tussen Sophie en Matty welke zich in het heden afspelen. Ik vond dat hier net wat te weinig van terug kwam, maar waar ik wel graag wat meer van had willen lezen.
Hierdoor moest ik ook even nadenken hoe ik de schrijfstijl van Victoria moest beoordelen. Ik vind wel dat ze een toegankelijke en vlotte schrijfstijl heeft. Ze heeft in dit verhaal gebruik gemaakt van korte hoofdstukken, maar waarin de gebeurtenissen zich wel op het juiste moment ook afwisselen. Wel vond ik het af en toe iets te chaotisch, wat ik ook al benoem in de vormgeving. Ik had graag iets meer de rust en geordendheid terug willen zien in haar schrijfstijl.
Mijn totale beoordeling van drie sterren voelde dan ook goed voor dit verhaal. Ik vond zeker dat het verhaal goede punten had, maar ook helaas wat dingen die me niet zo aanspraken.
Toch heeft het mij genoeg aangesproken om eventuele volgende boeken van Victoria te willen lezen.
*Dit boek heb ik als recensie-exemplaar ontvangen, maar dit heeft geen invloed gehad op mijn beoordeling.
Als ik mijzelf nu de vraag stel of ik Niet mijn schuld een goed boek vond, dan vind ik deze vraag best lastig om te beantwoorden.
Niet mijn schuld is een verhaal met een boeiende en diepgaande verhaallijn.
Door het korte hoofdstuk waar het verhaal mee begint was ik al direct nieuwsgierig naar het vervolg van het geheel. De verhaallijn wisselt zich een beetje tussen het heden en het verleden van Sophie, waarbij het verleden toch wel de overhand heeft.
Je leest het verhaal vanuit het ik-personage van Sophie.
Victoria Selman heeft dit personage op een prettige manier in het verhaal gezet. Het lijkt echt alsof Sophie haar verleden aan het vertellen is. Hierdoor wist het verhaal mij denk ik ook wel continue te blijven boeien, omdat ik de setting van hoe het personage is neergezet erg kon waarderen. Verder is Sophie een personage welke realistisch is neergezet en levendig aanvoelt. Haar emoties worden duidelijk neergezet, waardoor er een helder beeld van haar personage is.
Toch miste ik iets waardoor ik het verhaal op sommige momenten qua vormgeving best vermoeiend vond om te lezen. Voor mijn gevoel ging het een beetje van hot naar her, en zat er qua vormgeving niet echt veel rust in. Persoonlijk had ik ook iets meer willen lezen betreft de momenten tussen Sophie en Matty welke zich in het heden afspelen. Ik vond dat hier net wat te weinig van terug kwam, maar waar ik wel graag wat meer van had willen lezen.
Hierdoor moest ik ook even nadenken hoe ik de schrijfstijl van Victoria moest beoordelen. Ik vind wel dat ze een toegankelijke en vlotte schrijfstijl heeft. Ze heeft in dit verhaal gebruik gemaakt van korte hoofdstukken, maar waarin de gebeurtenissen zich wel op het juiste moment ook afwisselen. Wel vond ik het af en toe iets te chaotisch, wat ik ook al benoem in de vormgeving. Ik had graag iets meer de rust en geordendheid terug willen zien in haar schrijfstijl.
Mijn totale beoordeling van drie sterren voelde dan ook goed voor dit verhaal. Ik vond zeker dat het verhaal goede punten had, maar ook helaas wat dingen die me niet zo aanspraken.
Toch heeft het mij genoeg aangesproken om eventuele volgende boeken van Victoria te willen lezen.
*Dit boek heb ik als recensie-exemplaar ontvangen, maar dit heeft geen invloed gehad op mijn beoordeling.
1
Reageer op deze recensie