Een intrigerende thriller van eigen bodem

Een tijdje geleden benaderde Anna mij via Instagram met de vraag of ik haar nieuwste boek ‘De schaduwvrouw’ wilde lezen en recenseren. Ik heb al eerder een boek van Anna gelezen waardoor ik direct benieuwd was naar haar nieuwste boek.

De schaduwvrouw is een intrigerende thriller welke mijn aandacht eigenlijk vanaf het eerste moment al had deze pas na het einde losliet.
Het verhaal heeft een korte en rustige opbouw, maar het gaan al vrij snel een versnelling hoger.
Het zette mij eigenlijk direct aan het denken waardoor ik ook telkens verder wilde lezen om antwoorden op de vragen te krijgen.

De mysterieuze vibe waar het verhaal mee begint blijft gaandeweg het verhaal ook wel aanwezig. Regelmatig leek het dat er zaken duidelijk en opgehelderd werden, maar toch veranderde er telkens wat waardoor vragen lang onbeantwoord bleven en het verhaal een mysterieus randje bleef houden.

Over het algemeen vond ik dat het verhaal een vlot leestempo had. Anna heeft de personages en de setting daaromheen gedetailleerd en passend neergezet.
Wel merkte ik dat de spanning welke ik vooral in het begin en het einde ervaarde in het middenstuk een beetje ontbrak. Dit gedeelte vond ik niet saai, maar er gebeurde voor mijn gevoel soms net iets te weinig en vond ik dat er net iets teveel herhaald werd. Hierdoor werd mijn interesse in het middenstuk af en toe wel wat minder.

Verder is het verhaal geschreven in het vertellende perspectief. Over het geheel gezien vond ik dit binnen deze setting prima. Toch merkte ik wel dat ik het persoonlijk fijner had gevonden als het verhaal vanuit diverse POV’s geschreven zou zijn. Ook denk ik dat als het verhaal vanuit het ik-perspectief geschreven zou zijn dat ik op sommige momenten net iets meer connectie met het verhaal zou voelen. De combinatie van één POV en het vertellende perspectief maakte dat ik soms wat afstand voelde en dat met name tot de personages.

Het einde wist me enorm te verrassen en ook wel veel goed te maken. Hier werd nogmaals duidelijk dat Anna mij gaandeweg het verhaal meerdere keren op het verkeerde been heeft gezet. In het eindstuk werden mijn vragen pas echt beantwoord. Het einde bevatte voor mij persoonlijk ook echt een verrassingseffect wat ik gezien het kabbelende middenstuk niet echt meer had verwacht; chapeau Anna.

Kort samengevat had deze thriller veel goede aspecten. Niet alles was helemaal mijn ding maar gemiddeld genomen had het verhaal meer positieve dan negatieve punten.

Anna, nogmaals dank dat ik jouw boek mocht lezen en Uitgeverij Prometheus nogmaals dank voor het toesturen van dit recensie-exemplaar!